Grzyby: zatrucia neurotropowe (WIDEO)

Zasadniczo można wyróżnić trzy typy zatruć pokarmowych grzybami: zatrucie cytotropowe, zatrucie neurotropowe oraz zatrucie gastryczne (pokarmowe). Zatrucia cytotropowe charakteryzują się wywoływaniem uszkodzeń komórek narządów wewnętrznych: wątroby, śledziony, nerek, serca itp. Zatrucia cytotropowe ujawniają się często po długim okresie utajenia i mogą kończyć się śmiercią. Zanim bowiem wystąpią pierwsze objawy zatrucia, dochodzi już do znacznego uszkodzenia narządów, a nawet do hemolizy krwi.

Zatrucia neurotropowe ujemnie wpływają na system nerwowy. Pierwsze objawy zatrucia występują zwykle po krótkim czasie od spożycia grzyba – od piętnastu minut do dwóch godzin. Zatrucia neurotropowe wywołują tzw. grzyby halucynogenne. W zależności od objawów klinicznych, zatrucia neurotropowe dzieli się na dwie grupy. Pierwsza z nich charakteryzuje się zwolnieniem akcji serca, spadkiem tętna, zaburzeniami oddychania, ślinotokiem i uderzeniami gorąca. Objawy te wywołuje głównie muskaryna – substancja trująca występująca głównie w strzępniakach i niektórych lejówkach.

Druga grupa zatruć neurotropowych cechuje się wywoływaniem silnego podniecenia nerwowego, aż do napadów szału i halucynacji, oraz przyspieszoną akcją serca. Objawy te powoduje mikoatropina – substancja trująca o działaniu psychotropowym. Pobudzenie psychoruchowe, a nawet agresja, są wynikiem przenikania toksyn do krwi naczyń mózgowych. Zatrucia neurotropowe silnie zaburzają prawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.