Lecznicze właściwości soku z imbiru

Imbir w świeżej postaci często opisywany jest jako korzeń, jednak formalnie jest rodzajem łodygi nazywanej kłączem. Od wieków używa się go w leczeniu wielu przypadłości, takich jak problemy z trawieniem, mdłości, wymioty, przeziębienie, grypa, ból głowy i kaszel.

Składnikami aktywnymi w świeżym imbirze są gingerole – pod względem składu chemicznego podobne do kapsaicyny (aktywnego składnika papryki chilli). Po wysuszeniu rośliny zmieniają się one w inne związki: zingeron i schogaol. Oznacza to, że w różnej postaci imbir może mieć odmienne właściwości.

Jak dowodzą naukowcy z Uniwersytetu Columbia, zingeron i schogaol działają rozkurczowo na oskrzela. Gingerole wykazują działanie przeciwzapalne i hamują produkcję tlenku azotu oraz wolnych rodników w organizmie, dlatego soki z imbirem pomagają w walce z artretyzmem.