Kompulsywne objadanie się – nowe zaburzenie psychiczne

– Kompulsywne objadanie się jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń odżywiania. Charakteryzuje się spożywaniem bardzo dużych ilości jedzenia, przy dodatkowo występującym braku kontroli nad ilością oraz jakością pożywienia, a także sposobem konsumpcji.

Dodatkowo trzeba wziąć pod uwagę jeszcze jedną kwestię, a mianowicie to, że w podobnej sytuacji większość osób spożyłaby zdecydowanie mniej. Diagnoza takiego zaburzenia występuje wtedy, gdy napady objadania powtarzają się przynajmniej 2 razy w tygodniu przez pół roku – mówi Natalia Ciesielczuk, psychodietetyk z gabinetu Równowaga.

– Kompulsywne objadanie się ma zazwyczaj podłoże psychologiczne, ale także społeczne i fizyczne. Często nadmierne jedzenie spowodowane jest stresem, różnego rodzaju napięciami, samotnością, trudnościami z radzeniem sobie z emocjami czy problemami życia codziennego.

Czynnikami wywołującymi chorobę mogą być także trudności w osiągnięciu autonomii, perfekcjonizm, zaburzenie relacji w rodzinie, nadużycia seksualne w dzieciństwie, frustracje i niepowodzenia w życiu zawodowym czy osobistym oraz częste stosowanie nieracjonalnych diet odchudzających – wyjaśnia psychodietetyk.

– Kompulsywne objadanie się ma ogromny wpływ na życie rodzinne i zawodowe. Bardzo często atmosfera w rodzinie czy miejscu pracy, gdzie występuje osoba kompulsywnie objadająca się, jest trudna, stresująca i pełna różnego rodzaju konfliktów.

Osoby chore stosunkowo dużo czasu poświęcają na jedzenie i na myślenie o pożywieniu. Ponadto potrafią wydać bardzo duże sumy pieniędzy na produkty spożywcze, a wszystko, co się wokół nich dzieje, podporządkowują objadaniu się. Osoby takie zazwyczaj są bardzo drażliwe i mają szybką zmienność nastrojów. Ponadto są niezwykle wrażliwe na punkcie jedzenia oraz własnej wagi i figury – opowiada portalowi abcZdrowie.pl psychodietetyk.

Według danych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego kompulsywne objadanie jest najczęstszym zaburzeniem odżywiania w Stanach Zjednoczonych.

Cierpi z jego powodu 3,5 proc. kobiet, 2 proc. mężczyzn oraz 1,6 proc. młodzieży. Chociaż nie ma dokładnych danych na temat liczby osób uzależnionych od jedzenia w Polsce, nie oznacza to, że mieszkańców naszego kraju ten problem nie dotyczy. Wręcz przeciwnie.

Problem kompulsywnego objadania musi być na tyle powszechny, że wciąż powstają nowe grupy wsparcia, spotkania, a także prowadzone są sesje terapeutyczne dla uzależnionych od jedzenia. Na terenie Polski powstała również wspólnota Anonimowi Żarłocy Polska, która poprzez organizowane spotkania, tzw. mityngi osób uzależnionych od jedzenia, okazuje sobie wzajemne wsparcie. Wspólnota działa podobnie jak Anonimowi Alkoholicy.

– Udaje nam się to osiągnąć poprzez regularne kontakty z członkami AŻ, uczestnictwo w mityngach i pracę z programem Dwunastu Kroków Anonimowych Alkoholików; pracując z programem, zastępujemy słowa „alkohol” i „alkoholik” słowami „jedzenie” i „kompulsywny żarłok” – możemy przeczytać na stronie Wspólnoty.

Leczenie kompulsywnego objadania się jest bardzo pracochłonne i wymaga ogromnej wiary i silnej woli ze strony nie tylko samego uzależnionego, ale także jego przyjaciół i rodziny. Wsparcie psychiczne odgrywa tutaj ogromną rolę, bo – jak podkreślają naukowcy – nie jest to wyłącznie zaburzenie odżywiania.

Leczenie jest tym trudniejsze, im później choroba zostanie wykryta. Większość osób również wstydzi się swojej choroby, zmagając się z nią w czterech ścianach swojego mieszkania przez wiele lat.

Z zaburzeniem można jednak wygrać. Najlepsze efekty zostają osiągane dzięki stosowaniu psychoterapii, ważne są również konsultacje i edukacja z zakresu żywienia. W ciężkich przypadkach pacjenci muszą stosować leki przeciwdepresyjne. Najważniejsze, żeby nie pozostawać z tym samemu i już przy pierwszych niepokojących oznakach zasięgnąć pomocy u bliskich lub specjalisty.