Kora dębu
Pozyskiwana z dębu szypułkowego kora jest środkiem leczniczym w stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych, a także w przypadku biegunek. W kosmetyce płukanki z kory dębu przyciemniają kolor włosów.
1. Kora dębu jako surowiec leczniczy
Dąb szypułkowy należy do rodziny bukowatych, powszechnie występuje w Polsce i w całej Europie. Jego kora (Quercus cortex) jest najpopularniejszym środkiem leczniczym otrzymywanym z młodych pni i gałęzi. Zbiór przypada na marzec i kwiecień, kiedy jeszcze nie nastąpił rozwój liści. Korę suszy się w zacienionym pomieszczeniu w temperaturze do 35°C.
Picie naparów z kory dębu zalecane jest podczas biegunek, zewnętrznie stosuje się ją do przemywania chorobowo zmienionej skóry, błon śluzowych, a także w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. Nasiadówki z kory dębu zalecane są w stanach zapalnych odbytu i hemoroidach.
W kosmetyce kory używa się jako płukanki do wypadających i przetłuszczających się włosów, zwłaszcza ciemnych.
W lecznictwie znana jest również dębianka, czyli narośl na pędzie dębu, która powstała w wyniku złożenia jajeczka przez samicę owada galasownika. Z dębianki otrzymuje się taninę, która służy do hamowania krwawienia z ran lub z nosa, a także do płukania gardła.
Z kolei zmielone żołędzie są używane do produkcji kawy żołędziowej, która skutecznie hamuje biegunkę. Świeże liście dębu wspomagają leczenie trudno gojących się ran.
PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT
Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:
- Kora dębu a zaczerwienienia na twarzy - odpowiada lek. Milena Lubowicz
- Okłady z kory dębu na hemoroid - odpowiada lek. Marcin Koncewicz
- Jak powinny wyglądać nasiadówki z kory dębu? - odpowiada lek. Zbigniew Żurawski
2. Zastosowanie kory dębu
Kora dębu wykazuje zróżnicowane właściwości i działanie lecznicze. Do zawartych w niej składników aktywnych należą m.in. garbniki, które działają ściągająco, oraz polifenole o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym.
W jelitach garbniki mogą wiązać się z grupami aminowymi białek komórek jelita, skóry czy bakterii, przez co nabłonek jelita ulega skurczeniu. Ponadto następuje zahamowanie wydzielania soku żołądkowo-jelitowego oraz utrudnione jest przenikanie wody ze światła jelit. W efekcie powstaje zaparcie.
Zobacz także:
Stosując korę dębu w stanach biegunkowych, przeciwdziała się odwodnieniu. Co więcej, garbniki zmniejszają przenikanie toksyn z treści pokarmowej do organizmu.
Kora dębu zalecana jest w leczeniu stanów zapalnych skóry, gdyż wykazuje właściwości antyseptyczne wobec gronkowców (Staphylococcus spp.) oraz ściągające. Ponadto zapobiega namnażaniu się wirusów Herpes (opryszczka) oraz grypy i polio. Kąpiel w odwarze z kory dębu i rumianku jest zalecana w przypadku nadmiernej potliwości.
Zewnętrznie do przemywania, okładów i roztworów do płukania stosuje się napar przygotowany z 20 g kory na 1 litr wody.