Przyczyny bulimii
Bulimia nervosa została uznana za kategorię diagnostyczną stosunkowo niedawno. Po raz pierwszy opisał ją brytyjski badacz George Russell w 1979 r. Przyczyny zaburzeń odżywiania są bardzo złożone. Teorie wyjaśniające ich powstawanie opierają się na analizie czynników biologicznych, rodzinnych, psychologicznych i społecznych. Można ponadto wyróżnić czynniki predysponujące do rozwoju zaburzenia oraz czynniki wyzwalające (spustowe, poprzedzające bezpośrednio wystąpienie epizodu chorobowego).
Przyczyny bulimii
W tym artykule:
Czynniki biologiczne bulimii
Istotną rolę w powstawaniu bulimii może odgrywać serotonina – jest to neuroprzekaźnik związany również z zaburzeniami nastroju i zaburzeniami lękowymi, które często współwystępują z bulimią. W leczeniu bulimii stosuje się z dość dobrym efektem leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, co potwierdza znaczenie niedoboru serotoniny w powstawaniu zaburzenia. Ostatnio bada się rolę czynników peptydowych regulujących łaknienie, takich jak: leptyna, neuropeptyd Y, oreksyna. U niektórych pacjentów po prowokacji wymiotów stwierdza się wzrost stężenia endorfin, związanych z układem nagrody i odczuciem satysfakcji, zadowolenia. Uważa się również, że pewne znaczenie mają czynniki genetyczne, predysponujące do wystąpienia takich cech osobowości, jak: impulsywność i niestabilność emocjonalna.
Czynniki rodzinne i psychologiczne bulimii
Zwiększone ryzyko zachorowania na bulimię mają dzieci rodziców otyłych, nadużywających alkoholu, leczonych z powodu depresji. Nadmierny krytycyzm rodziców, wysokie oczekiwania w stosunku do dziecka, perfekcjonizmoraz koncentracja rodziny na sprawach wyglądu i masy ciała mogą przyczyniać sie się do rozwoju bulimii, podobnie jak chaotyczna struktura, rozpad rodziny, konflikty między jej członkami, zaniedbywanie dzieci.
Osoby cierpiące na bulimię zazwyczaj mają obniżone poczucie własnej wartości. Jest to zarówno czynnik zwiększający ryzyko zachorowania, jak i podtrzymujący zaburzenie. Z bulimią często współwystępują zaburzenia osobowości typu borderline oraz osobowość wieloimpulsywna. Jednym z najwcześniej zidentyfikowanych czynników ryzyka jest wykorzystanie seksualne i doświadczenie przemocy w dzieciństwie.
Czynniki społeczne bulimii
Uważa się, że odgrywają istotną rolę w genezie zaburzeń odżywiania. Bulimia występuje znacznie częściej w krajach uprzemysłowionych, o wysokim standardzie życia. Promowany przez media kanon szczupłej sylwetki towarzyszy powszechnej dostępności atrakcyjnego, zróżnicowanego jedzenia. Bulimia praktycznie nie występuje w krajach, w których panuje głód. Rozpoznanie bulimii początkowo stawiano głównie w krajach zachodnich. Wzrost zachorowań na bulimię w krajach Europy Wschodniej i innych częściach świata towarzyszy przemianom społecznym i kulturowym związanym z globalizacją.
Czynniki wyzwalające epizod chorobowy
Wystąpienie bulimii często poprzedzają:
- intensywne odchudzanie się,
- rozwód, rozpad rodziny,
- bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa, życia lub zdrowia (przemoc fizyczna lub seksualna).
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
