Dieta przeciwzmarszczkowa

Wolne rodniki to atomy lub cząsteczki zdolne do samodzielnego istnienia, mające jeden lub więcej niesparowanych elektronów. Dzięki temu rodniki są bardzo aktywne chemicznie, ale nietrwałe. W organizmach żywych mogą one powstawać w reakcjach enzymatycznych lub spontanicznie. Najczęściej występującymi wolnymi rodnikami są reaktywne formy tlenu (RFT), głównie tlen singletowy. Wolne rodniki przyspieszają proces starzenia przez inaktywacje enzymów, uszkodzenie kolagenu czy śmierć komórki. Głównymi przyczynami powstawania wolnych rodników są stres, zanieczyszczonie środowiska i żywność (alkohol, żywność bogata w konserwanty).

Jako terapię zaleca się przyjmowanie antyoksydantów, ponieważ to głównie one przeciwdziałają wolnym rodnikom. Najbardziej popularne to witaminy A, C, E, a także beta-karoten, likopen, luteina, koenzym Q10 (ubichinon) czy też pierwiastki takie jak selen, mangan, cynk, miedź. Najsilniejsze działanie przeciwutleniające wykazują witaminy A, E i C, szczególnie, jeśli występują razem. Zapobiegają chorobom degeneracyjnym oczu, zmniejszają ryzyko niedokrwiennej choroby serca.

Dzięki temu, że antyoksydanty utrzymują równowagę oksydoredukcyjną komórek, chronią nasz organizm przed chorobami z autoagresji, schorzeniami neurodegeneracyjnymi, chorobami serca, cukrzycą oraz wieloma innymi.

Najbezpieczniejszą dla człowieka formą witaminy A są karotenoidy. To naturalne żółte, pomarańczowe i czerwone barwniki roślinne. Wśród karotenoidów najbardziej popularnym przedstawicielem jest beta-karoten, luteina i likopen. W organizmie beta-karoten jest bezpiecznie magazynowany i stopniowo, w miarę potrzeb przekształcany w witaminę A. Związki te są znane ze swej roli, jaką pełnią w ochronie przed wolnymi rodnikami. Związki z grupy witaminy A są niezbędne do:

• prawidłowego widzenia,
• budowy nabłonka i skóry,
• syntezy hormonów kory nadnerczy,
• prawidłowego przebiegu reakcji immunologicznych,
• budowy erytrocytów,
• ochrony przeciwnowotworowej.

Nie tylko witaminy mają charakter antyoksydacyjny. Właściwości przeciwutleniające wykazują też niektóre składniki mineralne. Cynk wspólnie z manganem i miedzią wchodzą w skład między innymi dysmutazy nadtlenkowej, enzymu niszczącego wolne rodniki. Zaś selen bierze udział w rozkładzie nadtlenku wodoru i nadtlenków lipidowych oraz chroni nasz organizm przed stresem oksydacyjnym.

Koenzym Q10 często nazywany jest „eliksirem młodości”. Główną jego rolą jest dostarczanie komórkom energii i ochrona przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Produkowany jest przez organizm człowieka, jednak jego ilość maleje wraz z wiekiem (najczęściej między 30. a 40. rokiem życia).

Wyżej scharakteryzowane substancje są często składnikami kremów przeciwzmarszczkowych, jak i wszelkich suplementów diety powszechnie dostępnych na naszym rynku. Wskazany jest też umiar w uzupełnianiu antyoksydantów za pomocą środków farmakologicznych. Nadmierna liczba syntetycznych witamin w tabletkach może wręcz zaszkodzić, w przeciwieństwie do naturalnych antyutleniaczy zawartych w sałatkach owocowo-warzywnych czy żywności produkowanej na bazie naturalnych składników. Wybierając tabletkę, zawsze zastanówmy się, czy nie lepiej siegnąć po owoc lub warzywo.

Należy pamiętać, żeby skóra zachowała swoją elastyczność, należy pić co najmniej 2 litry wody dziennie. Powinna być to mineralna woda niegazowana. Aby skóra jak najdłużej zachowała młody wygląd twoja dieta musi być bogata w owoce, warzywa i niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jedz je co najmniej 5 razy dziennie.

Źródła

1. Stanway P. Zdrowa dieta - zdrowe życie, Medium, Warszawa 1998, ISBN 83-87863-15-7
2. Biernat J. Żywienie a uroda, Astrum, Wrocław 2006, ISBN 83-7277-239-8
3. Biernat J. Żywienie, żywność a zdrowie, Astrum, Wrocław 2001, ISBN 83-7249-075-9
4. Jensen B. Poradnik dietetyczny - prawidłowa dieta receptą na zdrowie, Mada, Warszawa 2000, ISBN 83-86170-61-1