Kandyzowany imbir - właściwości, przepis, przeciwwskazania

Kandyzowanie to proces znany już od starożytności, wówczas przetwarzano w ten sposób figi oraz daktyle. Kandyzowanie to konserwacja owoców za pomocą gotowania ich w słodkim syropie.

Obróbka ta pozwala na zachowanie koloru i kształtu produktu, a także na wzmocnienie smaku i aromatu. Kandyzowane owoce stają się o wiele słodsze, przyjmuje się że wchłaniają nawet 70-72% cukru.

Przekłada się to na ich kaloryczność, ale mimo to kandyzowane wyroby mają właściwości zdrowotne i cieszą się dużą popularnością. W Polsce najczęściej można spotkać kandyzowane cytryny, jabłka, gruszki, truskawki, ananasy, wiśnie czy śliwki.

Zdecydowanie warty spróbowania jest kandyzowany imbir, temu procesowi można poddać jego korzeń, łodygę, a nawet kwiaty. Ciekawym smakiem charakteryzuje się również kandyzowana mięta, pelargonia, róża czy rabarbar.

• pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego,
• działa żółciopędnie,
• działa rozkurczowo,
• wspiera odporność organizmu,
• niweluje zaparcia,
• łagodzi mdłości,
• poprawia apetyt,
• poprawia krążenie krwi,
• łagodzi bóle menstruacyjne,
• redukuje ból stawów,
• wspiera walkę z przeziębieniem,
• zmniejsza ból głowy,
• rozgrzewa,
• odświeża oddech,
• ma działanie bakteriobójcze,
• zmniejsza kaszel,

Kandyzowany imbir jest słodki i pikantny jednocześnie. W jego składzie można znaleźć na przykład gingerol oraz zinferon, substancje te tworzą ostry smak imbiru, a także pozytywnie oddziałują na organizm. Kandyzowany imbir jest bogaty w wapń, fosfor, żelazo, potas, witaminę C, B1, B2, A oraz K.

Kandyzowany imbir jest dostępny w wielu sklepach, ale często w składzie znajdują się zupełnie niepotrzebne dodatki, które negatywnie wpływają na smak produktu. Kandyzowanie owoców nie jest trudne i nie wymaga użycia dużej ilości składników.

Składniki:

• 50 dag świeżego imbiru,
• 1 kg cukru trzcinowego,
• woda,
• szczypta soli.

Przygotowanie:

Imbir dokładnie obieramy za pomocą obieraczki lub łyżeczki. Kroimy go na cienkie plasterki lub kostkę, w zależności od naszych preferencji. Kawałki przekładamy do małego garnuszka i zalewamy wodą.

Po zagotowaniu płynu, zmniejszamy moc kuchenki i gotujemy całość przez ok. 10 minut. Następnie odcedzamy imbir, zalewamy wodą i ponownie gotujemy przez 10 minut.

Wyławiamy imbir z wody, mieszamy go z cukrem, szczyptą soli i zalewamy wodą, by przykryła zawartość. Na niewielkim ogniu podgrzewamy rondelek, mieszając do momentu aż powstanie gęsty syrop (zajmuje to około 2 godzin).

Imbir wyjmujemy z sosu i obtaczamy w cukrze, zostawiamy na całą noc. Gotowy produkt przechowujemy w szczelnym pojemniku i ustawiamy go w chłodnym miejscu.

Kandyzowany imbir to świetny dodatek do herbaty, pierników, kompotów, konfitur, deserów, ciast, napojów czy przekąsek. Jest niezwykle smaczny i aromatyczny.

Imbir niestety nie może być spożywany przez każdego. Powinny zrezygnować z niego chorzy na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, hemofilię, wrzody żołądka lub dwunastnicy, a także refluks żołądkowo-przełykowy.

Warto również pamiętać, że imbir należy stosować z umiarem. Dzienna dawka imbiru to 4 gramy, przekroczenie tej normy może spowodować zgagę i niestrawność.