Podwyższony poziom cukru może być stanem chwilowym i nie wiązać się z żadną chorobą. Jeśli jednak glukoza utrzymuje się we krwi na wysokim poziomie, może to oznaczać zaburzenia pracy trzustki, wydzielania insuliny, a w efekcie także rozwój cukrzycy.
Prawidłowe stężenie glukozy we krwi powinno wynosić od ok. 100 do 120 mg/dl. Jeśli jest wyższe, należy znaleźć i wyeliminować przyczynę.
Czasem nawet ludzie, którzy żywią się raczej zdrowo i racjonalnie, mają problem z tzw. hiperglikemią, czyli zwiększonym stężeniem glukozy. Często pacjenci zadają wówczas lekarzowi pytanie, co właściwie podwyższa cukier we krwi.
Okazuje się, że jedzenie to tylko czubek góry lodowej, a czynników podwyższających poziom cukru jest znacznie więcej.
Jeśli jednak mowa o diecie, poziom cukru podwyższa przede wszystkim nadmierne spożycie węglowodanów i przyjmowanie zbyt obfitych posiłków. Jednocześnie do zwiększenia poziomu glukozy przyczynia się brak aktywności fizycznej.
Jeśli jemy dużo i często, a przy tym unikamy ruchu, glukoza nie ma możliwości, aby zamienić się na glikogen - żródło energii. W konsekwencji zostaje w krwiobiegu, co widać później w badaniach profilaktycznych.
Poziom cukru może także zwiększać się na skutek innych chorób i być następstwem infekcji lub zakażenia.
Choć niedostateczny wysiłek fizyczny może stanowić problem, nadmierny i zbyt intensywny także przyczynia się do zwiększania poziomu cukru. Nie bez znaczenia jest także przyjmowanie sterydów i środków wpływających na szybszy wzrost masy mięśniowej.
Cukier wzrasta także na skutek stresu i silnego napięcia emocjonalnego. Nazwane jest to hiperglikemią stresową. Dzieje się tak, ponieważ hormony stresu wpływają na wydzielanie insuliny i wrażliwość organizmu na jej działanie.
Jeśli takie sytuacje często mają miejsce, należy zgłosić się do lekarza. Hiperglikemii stresowej nie można lekceważyć, ponieważ wahania poziomu cukru we krwi mogą być niebezpieczne dla zdrowia.
Poziom cukru mogą także zwiększać niektóre leki, przyjmowane na zupełnie inne dolegliwości. Lekarz powinien nas o tym poinformować, ale na wszelki wypadek zawsze dobrze jest przejrzeć ulotkę lub dopytać w gabinecie lub aptece, czy taka sytuacja może się zdarzyć.
