5 najzdrowszych gatunków sera oraz 5 serów, których lepiej unikać

Parmezan pochodzi z Włoch i jest uznawany za najzdrowszy ser na świecie, ponieważ stanowi źródło wielu witamin i minerałów.

Obniża też ciśnienie tętnicze krwi. Naukowcy zaprosili do testów kilkaset osób i podzielili je na dwie grupy.

Tylko jedna z nich codziennie spożywala porcję parmezanu. Okazało się, że eksperyment poskutkował ustabilizowaniem się ciśnienia tętniczego krwi.

Ogromną zaletą parmezanu jest niska kaloryczność. Ser spod Parmy zawiera tylko 26 g tłuszczu w 100 g produktu.

Bogaty jest za to w białko. 200 g parmezanu ma tyle samo tego składnika co 370 g wołowiny i 55 g pstrąga.

Co więcej, jest lekkostrawny. Organizm trawi go już w półtorej godziny, dlatego parmezan mogą spożywać również osoby z problemami z układem trawiennym

Gorgonzola to miękki, dojrzewający ser podpuszczkowy produkowany z mleka krowiego. Swoją niebieską barwę zawdzięcza obecności pleśni Penicillium glaucum.

Sery pleśniowe z obniżoną zawartością tłuszczu polecane są osobom cierpiącym na artretyzm i osteoporozę.

Dzięki wysokiej zawartości białka pomagają zachować zdrowe zęby oraz mocne kości.

Co więcej, gorgonzola cechuje się niskim poziomem cholesterolu. Zawiera go mniej niż udko kurczaka (w 100 g).

Ser polecany jest także osobom z niedoborami witamin z grupy B, ponieważ jest ich doskonałym naturalnym źródłem.

Serek wiejski jest szczególnie popularny wśród osób dbających o linię. Nic dziwnego, znajdziemy w nim sporą porcję białka (15 g w 100 g) przy jednocześnie niewielkim poziomie tłuszczu.

Zawiera tylko 5 g tego składnika, dzięki czemu nie wpływa negatywnie na wagę.

Jednocześnie ułatwia przyswajanie witaminy A, D, E i K. Serek wiejski można jeść w każdej postaci, samodzielnie z dodatkiem kromki pieczywa lub jako dodatek do owoców, warzyw czy placków.

Przed zakupem warto zwrócić uwagę na skład i wybrać produkt z mniejszą ilością soli.

Sód w nadmiarze może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, które podnosi ryzyko zawału serca.

W dosłownym tłumaczeniu ricotta znaczy "podwójnie warzony". Ser ten wytwarzany może być z serwatki mleka krowiego, owczego lub koziego.

Głównym składnikiem naturalnej wersji ricotty są albuminy i globuliny, czyli białka charakteryzujące się wysoką wartością żywieniową.

Ogromną zaletą ricotty jest wysoka przyswajalność białka przy jednocześnie niskim poziomie tłuszczu i wysokiej zawartości wapnia.

100 g sera ma aż 272 mg białka, przy czym zwykły biały twaróg zawiera jedynie 96 mg tego składnika, a mleko 121 mg.

Twaróg to jeden z najbardziej popularnych serów, które można kupić niemalże w każdym sklepie.

Znajdziemy w nim witaminę A, D, E i K, a także sporą ilość B2 i choliny.

W mniejszych ilościach twaróg dostarcza także witaminy B12, kwasu foliowego oraz pantotenowego.

Ten rodzaj sera zawiera także około 70-100 mg wapnia w 100 gramach. Jego regularne spożywanie uzupełnia niedobory składników mineralnych.

Twaróg świetnie smakuje wymieszany ze szczypiorkiem na kanapce, ale również jako dodatek do makaronów czy deserów.

Ser jest jedną z najpopularniejszych przekąsek. Dodajemy go do ciast, dań wytrawnych, jemy na kanapkach i posypujemy nim makaron.

Kupując ser kierujemy się niestety częściej ceną niż jego właściwościami odżywczymi.

Nie zawsze zwracamy też uwagę na gatunek tego produktu.

Istnieją rodzaje serów, po które warto codziennie sięgać, a także takie, które warto unikać.

Oto kilka gatunków sera, których lepiej nie kupować.

Mascarpone to ser, który najczęściej używany jest jako dodatek do serników. Jest bardzo smaczny, ma słodkawy i delikatny smak.

Doskonale sprawdza się jako składnik deserów oraz jako naturalny zagęszczacz w pikantnych potrawach.

Niestety ma jedną ogromną wadę. Zawiera ogromną dawkę tłuszczu, składa się z niego aż w 50 procentach.

Mascarpone powinny unikać osoby, które mają problemy z wątrobą oraz sercem.

Już jedna łyżka tego sera dostarcza organizmowi 10 procent dziennej porcji cholesterolu.

Regularne jego spożywanie może stwarzać ryzyko zachorowania na miażdżycę.

Z każdej sytuacji jest jednak wyjście. Mascarpone lepiej zastąpić ricottą lub jogurtem greckim.

Gruyere to krowi ser szwajcarski, krowi. Ma charakterystyczny smak - lekko orzechowy, ale łagodny.

Dojrzewa 3, 6 lub 9 miesięcy. Niestety jest serem bardzo kalorycznym. Już jeden jego plasterek zawiera 200 kalorii i 18 g tłuszczu.

W 100 g gruyere znajduje się około 5 g tłuszczów nasyconych. Jeden solidny plasterek tego gatunku zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na ten składnik.

Nnależy pamiętać, że tłuszcz znajduje się również w wielu innych produktach. Tym sposobem łatwo przekroczyć jego ilość w diecie, co ma negatywny wpływ na stan zdrowia.

Nadmiar tłuszczu w diecie zwiększa bowiem ryzyko rozwoju miażdżycy i problemów z układem krwionośnym.

Limburger to kremowy, farmerski ser z płukaną skórką. Jest pikantny, mięsisty i bardzo aromatyczny. Doskonale pasuje do kanapek i tostów, ale można go spożywać również z owocami i warzywami.

Zastrzeżenia może budzić proces produkcji limburgera. Podczas tradycyjnego wyrobu, gdy ser jest płukany, może dojść do wzrostu bakterii Brevibacterium epidermidis oraz Brevibacterium linens.

Mogą być one odpowiedzialne za zatrucie pokarmowe, biegunkę lub mdłości. Spożywanie tego gatunku niesie ze sobą ryzyko złego samopoczucia przez następne godziny.

Produkt to pochodna sera, który jest topiony w temperaturze 90-99 stopni Celsjusza.

Dzięki topnikom nie zmienia swojej konsystencji i świetnie sprawdza się do smarowania.

Topniki to kwas mlekowy, winosy i cytrynowy. Niestety oprócz nich ser topiony zawiera dużą ilość konserwantów, konserwantów, aromatów, emulgatorów i utwardzaczy.

Powstaje z serów, które nie nadają się do sprzedaży w pierwotnej formie. Tym sposobem ukrywa się niewłaściwy kształt lub brzydkie dziury w produkcie.

Jest to żywność przetworzona, która nie powinna znajdować się w codziennej diecie.

Cheddar to angielski ser, otrzymywany z krowiego mleka. Zalicza się go do serów podpuszczkowych, dojrzewających, twardych.

Jest bardzo charakterystyczny ze względu na żółtopomarańczowy kolor oraz kwaskowato-orzechowy posmak.

Cheddar w około 25 procentach składa się z tłuszczu. Jest źrodłem witaminy A oraz wapnia, ale w jego składzie znajdziemy duże ilości soli.

Lekarze zgodnie twierdzą, że nie należy zbyt często po niego sięgać.

Według brytyjskiej organizacji "Consensus Action on Salt and Health" ten gatunek sera to najwieksze źródło sodu, co negatywnie wpływa na stan zdrowia i zwiększa ryzyko wielu chorób.