Fosfor – rola w organizmie, występowanie, dawkowanie, nadmiar, niedobór

Fosfor jest bardzo ważnym pierwiastkiem budującym nasze kości i zęby. Właśnie tam fosfor znajduje się w największych ilościach, dlatego jego niedobór może powodować osteoporozę albo wypadanie zębów.

Fosfor występuje także w DNA i RNA i jest nośnikiem informacji genetycznych. Fosfor odpowiada także za przewodzenie bodźców nerwowych, jak i utrzymuje w organizmie równowagę kwasowo – zasadową.

Fosfor w niewielkich, ale znaczących ilościach występuje w tkankach miękkich, można go znaleźć w mózgu, serc czy mięśniach. Fosfor ma zdolności przetwarzania pokarmu w niezbędną do życia energię.

Fosfor znajdziemy w pożywieniu, jednak można go również suplementować, np.: w postaci tabletek. Głównymi produktami, które zawierają w swoim składzie fosfor, są:

• jaja;
• sery żółte;
• mleko;
• orzechy;
• ryby;
• drób;
• wędliny;
• mąka kukurydziana;
• otręby;
• ryż brązowy;
• kakao;
• ciemna czekolada;
• grzyby;
• migdały;
• nasiona słonecznika;
• pestki dyni.

Bardzo dobrze jest postawić na dietę bogatą w warzywa oraz produkty zbożowe, w nich – z całą pewnością – znajdziemy spore dawki fosforu i nie będziemy cierpieli z powodu jego niedoboru.

Oczywiście dawkowanie fosforu uzależnione jest między innymi od wieku człowieka. Dorosły, zdrowy człowiek powinien przyjmować fosfor w 800 - 1200 mg na dobę.

Najwięcej fosforu potrzebują dzieci i młodzież w wieku od 10 do 18 lat, aż 1250 mg na dobę, ze względu na proces dojrzewania. W tym okresie należy zadbać o dawkowanie tego pierwiastka, aby w przyszłości dzieci nie chorowały z powodu osłabionych kości.

Nadmiar fosforu w organizmie może być spowodowany nadmiernym jego spożyciem z pożywienia lub wzmożoną suplementacją. Naukowcy twierdzą, że nadmiar fosforu może przyczyniać się do porowatości kości, a u dzieci może wystąpić nadpobudliwość, a nawet autyzm.

Nadmiar fosforu powoduje, że wapń i inne składniki mineralne są gorzej przyswajane. Witamina D znacznie pomaga wchłonąć się fosforowi.

Całkowicie zdrowy człowiek nie powinien mieć problemów z niedoborem fosforu. Fosfor gorzej przyswaja się u osób z chorobą alkoholową, niedożywionych czy u tych, które mają problemy ze wchłanianiem. Przy niedoborze fosforu dochodzi do słabnięcia mięśni i kości.

Niedobór fosforu może objawiać się bólami kości i stawów, wymiotami, biegunkami czy zaburzeniami układu nerwowego. Takie osoby są o wiele bardziej podatne na infekcje.

Osoby, które doznały poparzenia, powinny zażywać produkty bogate w fosfor, ponieważ u nich występuje go znacznie mniej, gdyż przemieszcza się do innych, uszkodzonych tkanek.

Jeżeli chcemy dowiedzieć się, czy mamy odpowiednią ilość fosforu w organizmie, to wykonajmy badanie osocza krwi. Jednak w prawidłowo zbilansowanej diecie nie powinno zabraknąć tego pierwiastka.