Koszenila - czym jest i jak powstaje. Koszenila a zdrowie
Większość z nas coraz częściej czyta etykiety zamieszczone na opakowaniach produktów spożywczych. Skąd ta dociekliwość? Chcemy wiedzieć, co jest dodawane do żywności, po którą sięgamy. Niestety, wiele składników ukrywa się pod obco brzmiącymi nazwami, które nie zawsze potrafimy rozszyfrować. Jednym z nich jest koszenila, nazywana także kwasem karminowym i oznaczana symbolem E120. Jest dodawana do jogurtów, serków homogenizowanych, napojów i wielu innych produktów spożywczych. Skąd wzięła się karmina i czy jest niebezpieczna dla naszego zdrowia?
1. Koszenila - czym jest?
Koszenila jest ciemnoczerwonym barwnikiem pozyskiwanym z wysuszonych, zmielonych owadów, tzw. czerwców kaktusowych. W Polsce - z czerwców polskich. Owady te występują na całym świecie i osiągają niewielkie rozmiary - do 5mm.
Dawniej barwnik koszenila stosowana była przez Azteków i Majów. W Europie koszenila służyła do farbowania szat kardynałów rzymskich i kurtek żołnierzy brytyjskich.
Obecnie szerokie zastosowanie koszenila znajduje w przemyśle kosmetycznym do barwienia m.in. cieni do powiek, tuszów do rzęs, szamponów, a także tkanin.
Ponadto karminę stosuje się również do zabarwiania napojów alkoholowych, galaretek, kisieli, sosów owocowych, jogurtów, dżemów, syropów czy ciasteczek.
Symbol E120 to inaczej koszelnila lub karmina. Często jest mylony jest z barwnikiem "czerwień koszenilowa" oznaczanym E124. Ten drugi jest syntetycznym barwnikiem azowym, który uwalnia histaminę, a to może zwiększać ryzyko astmy.
2. Koszenila - jak powstaje?
Koszenilę uzyskuje się ze sproszkowanych owadów, występujących w tropikalnych regionach Ameryki Południowej i Centralnej. Są one zabijane na kilka sposobów, np. poprzez działanie wysokiej temperatury (owady wystawia się na działanie promieni słonecznych), w cieplarce czy poprzez zanurzenie w gorącej wodzie.
Ciekawostką jest fakt, że aby uzyskać jeden kilogram barwnika, należy sproszkować około 150 tysięcy robaków.
3. Koszenila a zdrowie
Jak się okazuje kwas karminowy, a raczej jego zanieczyszczony ekstrakt, może powodować reakcje alergiczne u człowieka, w tym bardzo niebezpieczny wstrząs anafilaktyczny.
Jest także przyczyną kataru siennego i pokrzywki. Dlatego też, tego barwnika nie dodaje się między innymi do serków dla dzieci. Na koszenilę powinny również uważać osoby uczulone na salicylany, a także astmatycy. Barwnik jest uzyskiwany z owadów, dlatego unikają go także osoby stosujące dietę wegańską czy wegetariańską.
Może trudno w to uwierzyć, odkryto również zalety koszenili. Po pierwsze, nie ulega szybkiej degradacji.
Po drugie, rozpuszcza się w wodzie i po trzecie, jest odporna na działanie wysokiej temperatury. Dlatego też, wielu polskich producentów stosuje barwniki naturalne, które cieszą się większym zaufaniem konsumentów.
W Unii Europejskiej prawodawstwo zmniejsza listę produktów spożywczych, do których można dodać koszenilę. Ograniczenia te wynikają w związku z możliwością występowania właśnie reakcji alergicznych.