Witamina B15

Kwas pangamowy został wyizolowany w 1951 roku przez Ernesta Krebsa. Ze względu na różnorodne funkcje pełnione w organizmie został nieoficjalnie nazwany witaminą B15. Pod względem chemicznym

kwas pangamowy to N,N-dimetyloglicyna, która jest rozpuszczalna w wodzie. Witamina B15 bierze udział w wielu reakcjach biochemicznych, w których jest donorem grup metylowych, przyspiesza utlenianie glukozy, lipidów , powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz poprawia ukrwienie mięśni i innych tkanek. Kwas pangamowy pobudza również syntezę fosfokreatyny. Witamina B15 podana doustnie jest metabolizowana w wątrobie, a metabolity są transportowane do wielu komórek.

Długotrwałe zażywanie witaminy B15 wzmacnia organizm zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Wykazano również, iż poprawia procesy zapamiętywania oraz ułatwia nawiązywanie kontaktów.

Witamina B15 jest obecna w produktach zbożowych takich jak ryż brązowy, nasiona dyni i słonecznika, a także drożdże piwne. Jednakże kwas pangamowy pod wpływem promieni UV ulega inaktywacji. Dotychczas nie zostało ustalone dzienne zapotrzebowanie na witaminę B15. Ponadto stwierdzono, iż kwas pangamowy nie wykazuje toksycznego działania na organizm w dawce 50-100 mg.

Badania kliniczne z udziałem witaminy B15 były prowadzone na terenie Związku Radzieckiego w latach 60.-80. XX wieku. W ich trakcie wykazano, iż suplementacja diety kwasem pangamowym przez sportowców przeciwdziała gromadzeniu się kwasu mlekowego, a tym samym zmęczeniu mięśni.

Istnieją doniesienia, iż witaminaB15 obniża poziom cholesterolu we krwi, dlatego zalecana była dla osób spożywających duże ilości mięsa oraz tłuszczów nasyconych.

Kwas pangamowy korzystnie wpływa na wątrobę, przeciwdziałając jej stłuszczeniu. Ponadto wykazuje działanie przeciwzapalne oraz pobudza regenerację tkanki chrzęstnej i mięśniowej. Rosyjscy naukowcy zalecają przyjmowanie witaminy B15 w schorzeniach skóry (np. trądzik, łuszczyca, dermatozy, alergia), układu krążenia (choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze), obniżonej odporności organizmu.

W Rosji kwas pangamowy był często wykorzystywany do leczenia alkoholizmu oraz zmniejszania objawów kaca. Niektórzy psychiatrzy dziecięcy stosowali witaminę B15 w celu poprawy zdolności mówienia oraz zmniejszenia objawów autyzmu.

Ze względu na brak aktualnych badań dotyczących kwasu pangamowego, do właściwości i skuteczności witaminy B15 należy podchodzić z dystansem i dużą ostrożnością, zwłaszcza wtedy, gdy nie znamy jej pochodzenia.