Co siedzi w kebabie?

Kebab jest jedną z potraw kuchni orientalnej. Z języka tureckiego oznacza „mięso pieczone na szpikulcu”. Nazwa ta określa ok. 20 różnych odmian tego dania.

Na pomysł potrawy wpadł w latach 70. XIX wieku Iskender Efendi – mieszkaniec Bursy, miasta w północnej Turcji. Wynalazł on pionowy obracany grill. Mięso przygotowywane w ten sposób było zdrowe, ponieważ wydobywający się z niego tłuszcz spływał w dół.

Największą popularnością w Polsce cieszy się „doner kebab”, czyli potrawa turecka. Charakterystyczne dla niej jest mięso (baranina, cielęcina, drób) skrawane z rożna. W tym wypadku nie może to być wieprzowina. Podaje się ją z surówką oraz z serem owczym. Współczesna wersja jest nieco inna – mięso wkłada się do pity lub bułki, miesza z surówką i polewa różnego rodzaju sosami.

Po kebaba często sięgają także osoby na diecie, złudnie myśląc, że jest to danie niskokaloryczne. Zawiera ono bowiem tylko cienki placek pieczywa, mięso, warzywa i trochę sosu. Prawda jest jednak inna.

Kaloryczność tego dania różni się od jego wielkości i składników. Kebab ważący ok. 450 gram to średnio ok. 700-900 kcal. Bardziej „dietetyczne” są te podawane w cienkiej tortilli, ale wciąż jest to ok. 680 kcal.

Przeciętna wartość odżywcza takiego dania to: 38,70 g białka, 24,75 g tłuszczu (najczęściej niezdrowego, wielonasyconego) oraz 78,30 g węglowodanów.

Bułka lub tortilla – składa się w większości z mąki pszennej niskiej jakości, wzmacniaczy oraz ulepszaczy. Bułka pita posiada średni indeks glikemiczny wynoszący 57. W związku z tym powoduje szybki wzrost poziomu glukozy we krwi, co prowadzi do otyłości i może być niebezpieczne dla osób chorych na cukrzycę. Pieczywo to jest najczęściej przechowywane w zamrażalkach, więc o jego świeżości nie ma co dyskutować.

Mięso – baranina i wołowina, które kuszą zdrową nazwą w menu budek z kebabami nie są czystym mięsem jednego gatunku. Producenci najczęściej mieszają je z innymi rodzajami mięs, a następnie tworzą bryłę, którą widzimy w budce nadzianą na metalowy kij. W jej skład wchodzą, oprócz mięsa: polepszacze, utrwalacze i wzmacniacze smaku.

Sosy – wysokokaloryczne, łagodne lub ostre. Ich podstawą jest np. majonez lub olej. Polacy najczęściej wybierają sos czosnkowy, który ze zdrowymi właściwościami czosnku nie ma nic wspólnego. Smak i zapach zawdzięcza wyłącznie sproszkowanym przyprawom o dużej zawartości konserwantów. W sosach znajdziesz również takie składniki jak syrop glokozowo - fruktozowy oraz glutaminian sodu.

Warzywa – najczęściej są to: pomidor, ogórek, papryka, cebula, oliwki czy sałata. Jednak i one nie są dobrym źródłem witamin i składników mineralnych. Często krojone kilka godzin przed podaniem, tracą swoje wartości odżywcze. Warzywa z puszki często są dosładzane i dosolane.

Kebaba możemy przyrządzić samodzielnie w domu. Tylko wtedy będziemy mieli pewność, że danie zostało przygotowane z najwyższej jakości składników i bez zbędnych dodatków chemicznych.

Składniki:

• gotowe chlebki pita lub tortille,
• duża pierś z kurczaka,
• łyżka oliwy z oliwek,
• przyprawy według uznania,
• 1/2 małej kapusty czerwonej,
• świeże warzywa według upodobań, np. pomidor, ogórek, cebula,
• jogurt naturalny,
• czosnek.

Mięso kroimy i marynujemy w oliwie i przyprawach, następnie wkładamy na ok. godzinę do lodówki. Kapustę siekamy i ugniatamy z dodatkiem soli. Odstawiamy, by zmiękła. Kurczaka smażymy na patelni bez dodatkowej ilości tłuszczu. Jogurt mieszamy z wyciśniętym czosnkiem, solą oraz pieprzem. Kolejnym krokiem jest nakładanie na placki mięsa, surówki i sosu czosnkowego.

Wartość kaloryczna takiego dietetycznego kebaba wynosi 339 kcal, a w tym: 25,4 kcal białka, 8 g tłuszczu, 50 g węglowodanów, 9 g błonnika pokarmowego i 42,3 mg cholesterolu. To źródło potasu, wapnia, magnezu, żelaza, kwasu foliowego, cynku oraz witamin C, E oraz tych z grupy B.