Dlaczego należy moczyć migdały w wodzie przez całą noc?
Ta metoda odciąża trzustkę i pomaga przyswoić nawet 98 proc. składników odżywczych znajdujących się w orzechach. Warto wypróbować ją już dzisiaj.
1. Migdały - wystarczą 4 dziennie
Moczenie w wodzie dotyczy nie tylko migdałów. Powinniśmy tak robić ze wszystkimi rodzajami orzechów. Brązowa skórka zawiera bowiem inhibitory enzymów. Jeśli te dostaną się do organizmu, blokują nasze enzymy trawienne. To z kolei powoduje, że układ trawienny jest mocno obciążony, zwłaszcza trzustka. Gdy pozbawimy orzechy brązowej skórki, stają łatwostrawne, a my przyswajamy z nich znacznie wiecej cennych składników mineralnych i witamin.
Orzechy należy moczyć od 4 do 12 godzin. Pamiętaj, że powinno się to odbywać w kwaśnym środowisku - dlatego dodaj do wody odrobinę soku z cytryny. Dzieki temu zmniejszysz ilośc kwasu fitynowego znajdującego się w orzechach. Dlaczego to ważne? Fityny zmniejszają wchłanianie magnezu, cynku, wapnia, żelaza i miedzi.
Już 4 migdały dziennie pomagają popawić koncentrację i pamięć. Jakie jeszcze mają właściwości?
2. Właściwości odżywcze migdałów
Migdały, czyli nasiona migdałowca, są najszlachetniejszą odmianą orzechów oraz bogatym źródłem substancji odżywczych. Zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, magnez, miedź, błonnik, tokoferole czy amigdalinę. Dzięki tej unikalnej kompozycji korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, obniżają poziom cholesterolu, zwalczają wolne rodniki oraz zapobiegają tyciu. To również mieszanka składników pozwalająca dłużej zachować młodość i urodę.
Obniżają poziom cholesterolu frakcji LDL (tzw. zły cholesterol), równocześnie podnosząc HDL - ten dobry. Dzięki temu następuje obniżenie ryzyka wystąpienia miażdżycy, zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu.
Zawartość błonnika oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) w migdałach reguluje poziom glikemii we krwi, poprzez obniżenie wchłaniania glukozy w jelitach. Związki zawarte w migdałach wykazują również właściwości przeciwzapalne. Przewlekły stan zapalny odgrywa istotną rolę w rozwoju chorób układu krążenia czy cukrzycy typu 2.
