Napar z kminku – właściwości i działanie, przepis

Napar z kminku, który zaleca się pić w wielu okolicznościach zdrowotnych, jest bardzo prosty w przygotowaniu. Wystarczy łyżeczkę kminku zalać szklanką wrzącej wody i zaparzać pod przykryciem.

Całe nasiona uprzednio trzeba rozetrzeć w moździerzu, ale można też wykorzystać gotową, mieloną przyprawę. Tak przygotowany napar należy przecedzić i spożywać trzy razy dziennie. I zdecydowanie warto to robić.

Kminek zwyczajny (Carum carvi L.) to jednoroczna roślina z rodziny selerowatych rosnąca w strefie klimatu umiarkowanego. W naturalnych warunkach rośnie w Europie, Północnej Afryce, Azji oraz Australii. Można ją spotkać na pastwiskach czy łąkach oraz przy drogach. Jego owoce mają postać rozłupek o wydłużonym kształcie.

Kminek można kupić w formie całych nasion, a także w postaci zmielonej. To również składnik wielu mieszanek przyprawowych. Ze względu na intensywny smak i aromat może być stosowany jako przyprawa do aromatyzowania pieczywa, zup, serów, tłustych potraw mięsnych oraz dań z kapusty.

Zmielone nasiona można dodawać bezpośrednio do potraw, całe zaś warto uprzednio podprażyć na suchej patelni. Nasiona można także żuć po ciężkostrawnym posiłku. W kuracjach domowych kminek jest również stosowany w formie naparów czy płukanek.

W owocach kminku zwyczajnego znajdują się olejki eteryczne, kumaryny, flawonoidy (kwercetyna, kemferol), garbniki, białka oraz olej.

Porcja 100 g kminku dostarcza:

• 333 kcal,
• 19,77 g białka,
• 14,59 g tłuszczów,
• 38 g błonnika,
• 49,90 g węglowodanów.

Jedna łyżeczka przyprawy to 7 kcal, 0.42 g białka, 0.31 g tłuszczów, 1.05 g węglowodanów i 0,8 g błonnika.

Kminek dostarcza takie witaminy i minerały, takie jak:

• witamina C,
• tiamina,
• ryboflawina,
• niacyna,
• witamina B6,
• kwas foliowy,
• witamina A,
• witamina E,
• wapń,
• żelazo,
• magnez,
• fosfor,
• potas,
• sód,
• cynk.

Kminek często stosuje się u małych dzieci cierpiących z powodu kolki, a także u osób narzekających na:

• nudności,
• wzdęcia,
• zgagę,
• biegunki,
• inne dolegliwości ze strony układu pokarmowego.

Ma to związek z tym, że jego nasiona działają rozkurczowo na mięśnie gładkie żołądka, jelit, przewodów żółciowych, a także regulują dopływ żółci i soku trzustkowego do dwunastnicy.

Kminek zaleca się zwłaszcza osobom starszym, zmagającym się problemami z zaburzeniami wydzielania i przepływu żółci, atonią jelit oraz nerwicą wegetatywną. Specjaliści przypuszczają, że kminek może również łagodzić objawy choroby wrzodowej. Napar z kminku zalecany jest także kobietom karmiącym, ponieważ posiada właściwości mlekopędne, przez co wspiera laktację.

Kminek jest także stosowany przy terapii uzupełniającej w przebiegu cukrzycy, ponieważ obniża poziom glukozy we krwi. Ma również właściwości wykrztuśne, stąd w medycynie naturalnej stosuje się go pomocniczo w leczeniu kaszlu. Jest także moczopędny, dlatego może ułatwiać walkę zarówno z infekcjami grzybiczymi lub bakteryjnymi, jak i usuwaniem toksyn z organizmu (pomaga w leczeniu trądziku).

Kminek pobudza także metabolizm i wspiera spalanie tłuszczu u osób z nadwagą i otyłością.

Jak stosować kminek na odchudzanie? Napar z jego nasion warto pić po każdym ciężkostrawnym posiłku. Pozwala to obniżyć poziom cholesterolu, przyspieszyć metabolizm, a i zapobiec odkładaniu się nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej.

Zawartość olejków eterycznych sprawia, że kminek stosowany jest w celu odświeżenia oddechu. Stanowi więc składnik między innymi past do zębów i płynów do płukania jamy ustnej. Z nasion produkuje się także olej kminkowy, który wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym i ziołoleczniczym. To składnik preparatów pomagających walczyć z cellulitem.

Kminek, choć jest zdrowy i aromatyczny, nie może być używany przez wszystkich. Ma to związek ze spowalnianiem procesu krzepnięcia krwi. Kminku nie powinny spożywać osoby mające problemy z krzepliwością, a także kobiety w ciąży.

Ponieważ przyprawa wpływa na obniżenie poziomu cukru we krwi, cukrzycy przed włączeniem kminku do swojej diety powinni skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Ponadto kminek nie jest wskazany w przypadku uczulenia na rośliny rodzaju baldaszkowatego, czyli np. marchew, koper czy seler.

W pozostałych przypadkach kminek stosowany w niewielkich ilościach nie wywołuje skutków ubocznych. Spożyty w nadmiarze może pogarszać zaburzenia krwawienia.