Szczypiorek – właściwości, uprawa, zastosowanie, opinie

Szczypiorek należy do roślin z gatunku czosnkowatych. Do tej samej rodziny należą cebula i por. Szczypiorek występuje niemal na każdym kontynencie. W wielu krajach jest rośliną uprawną. Nie można jednoznacznie stwierdzić na którym kontynencie pojawił się jako pierwszy. Faktem jest, że rozprzestrzenił się wraz z człowiekiem i to jemu zawdzięcza swoją popularność.

Szczypiorek występuje pod postacią byliny lub kłącza skupiającego liczne cebule. Cechą charakterystyczną rośliny są ciemnozielone, rurkowate liście. W okresie od maja do sierpnia Szczypiorek kwitnie w postaci różowych lub fioletowych kwiatów.

Właściwości szczypiorku doceniono jeszcze w starożytności. W Europie Szczypiorek zaczął robić oszałamiającą karierę w XVI wieku za sprawą Włochów. Jego popularność trwa do dzisiaj. Jest uważany za rośliną leczniczą, a to z uwagi na dużą zawartość witaminy C oraz żelaza. Szczypiorek przyspiesza trawienie, obniża ciśnienie krwi. Zaobserwowano również wpływ szczypiorku na poprawę nastroju dzięki zawartości choliny oraz poprawienie apetytu.

Wartość energetyczna szczypiorku wynosi 35 kalorii. Podstawowe składniki szczypiorku to białka, węglowodany, tłuszcze oraz woda. Roślina jest bogata w liczne witaminy, takie jak: witamina C, witamina A, witamina D, witamina E oraz witamina B6. Szczypiorek zawiera również wapń, sód, magnez, potas i fosfor. Nie brakuje w jego składzie jodu i żelaza.

Szczypiorek i inne warzywa z rodziny czosnkowatych, mają działanie przeciwnowotworowe. Dotyczy to głównie nowotworów układu pokarmowego, gdyż szczypiorek zawiera wiele wolnych rodników, które utrudniają powstanie zmian nowotworowych. Ponadto jedzenie szczypiorku zmniejsza ryzyko zachorowania na raka prostaty.

Uprawa szczypiorku jest banalna. Uprawia się go jako warzywo. Jest niewymagający i bardzo szybko rośnie. Do jego uprawy nie są potrzebne nawozy oraz specjalne maszyny. Ważne by był regularnie podlewany, ale należy to robić z wyczuciem. Zbyt duża ilość wody spowoduje przegnicie cebuli i obumarcie liści. Z kolei zbyt mała ilość wody spowoduje jego wyschnięcie.

Rozmnażanie szczypiorku następuje z w wyniku przeniesienia lub zasiania nasion, lub też przez podział kępek. Szczypiorek jest uprawiany zarówno w ogrodzie, w szklarniach lub po prostu w skrzyniach czy doniczkach. W kresie co 2 – 3 lata należy wykopać kępę rośliny i rozdzielić cebulki. Jeżeli nie przeprowadzimy tego zbiegu, cebulki szczypiorku zaczną rosnąć zbyt gęsto a szczypior zdziczeje i jego liście nie będą takie okazałe jak być powinny.

Zastosowanie szczypiorku we współczesnym świece jest ogromne. Po pierwsze znalazł miejsce w kuchni. Jego aromatyczne zielone listki są wykorzystywane do ozdabiania kanapek, zapiekanek lub makaronu. Jest częstym dodatkiem do jaj, ryb, potraw mięsnych.

Szczypiorek dzięki dużej zawartości olejków eterycznych, zapewnia sobie niepowtarzalny zapach, smak i aromat. Olejki te mają silne właściwości bakteriobójcze. Sprawia to, że szczypiorek jest wyjątkowo pomocny w zwalczaniu infekcji oraz stanów zapalnych.

Szczypiorek ma również właściwości przeczyszczające. Wspomaga perystaltykę jelit i jest stosowany przy zaparciach. Przyśpiesza również metabolizm i zaostrza apetyt.

Oprócz tego ma niewiele kalorii. Jet niezastąpiony w diecie odchudzającej. W postaci sproszkowanej idealnie nadaje się do tego by zastąpić nim sól kuchenną.

Opinie o szczypiorku ma każdy z nas. Jest to powszechnie dostępna i stosowana roślina, która ma właściwości smakowe oraz lecznicze. Jest niewiele opinii negatywnych na temat szczypiorku, a zazwyczaj kończą się stwierdzeniem, że ktoś szczypiorku nie lubi, nie toleruje jego charakterystycznego smaku lub zapachu.

Zdarzają się również osoby uczulone na roślinę. Jednak reasumując nie jeden polityk chciał by mieć taką pozytywną opinię jaką ma wśród internautów Szczypiorek.