Królowa wiosennych ziół. Oczyszcza organizm, wspiera wątrobę i trzustkę

Pokrzywę najlepiej zbierać na przełomie kwietnia i maja, ale w rzeczywistości warto po nią sięgać aż do połowy czerwca, dopóki nie zakwitnie. Taką można z powodzeniem jeść na surowo, wyciskać z niej sok, a także gotować, smażyć i dusić. Z kolei późniejszą pokrzywę można suszyć, by jesienią i zimą przygotowywać z niej zdrowotne napary.

Delikatne liście można jeść na surowo, te starsze z kolei warto spożywać po obróbce termicznej. Co ciekawe, wartościowy jest także korzeń pokrzywy, na którego bazie można przygotować nalewkę.

Pokrzywa to źródło witaminy C i witaminy B5, a także cynku, żelaza, karotenoidów i flawonoidów oraz garbników czy kwasów tłuszczowych, tj. linolowy, linolenowy. Już w starożytności wykorzystywana była do hamowania krwotoków i jako środek przyspieszający gojenie ran.

Dzięki współczesnym badaniom wiemy, że to pospolite, porastające całą Polskę ziele ma również zastosowanie w leczeniu:

• anemii,
• cukrzycy,
• dolegliwości ze strony układu moczowego,
• podwyższonego poziomu cholesterolu,
• stanów zapalnych mięśni i stawów,
• problemów skórnych,
• bólów reumatycznych.

Dzięki działaniu moczopędnego nie tylko zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych, ale wspomaga detoksykację organizmu. Przeciwdziała zatrzymywaniu się płynów w organizmie i pomaga pozbyć się obrzęków. Korzystnie wpływa również na układ trawienny, a zwłaszcza na wątrobę, żołądek czy trzustkę.

Jest nieodzowna w zapobieganiu i jako wsparcie w leczeniu niedokrwistości, ponieważ jest cennym źródłem żelaza oraz witaminy C, ale też zawiera foliany, które ułatwiają przyswajanie pierwiastka.

To również zioło, które poprawia kondycję skóry, włosów i paznokci, bo ma działanie odżywcze i oczyszczające.

Napój na bazie gorącego wina i pokrzywy św. Hildegarda zalecała w celach oczyszczenia organizmu, odradzając spożywanie jej na surowo.

"Pokrzywa jest na swój sposób bardzo gorąca, zaś ze względu na swą szorstkość absolutnie nie nadaje się do spożycia na surowo. Jednak gdy świeżo wyjdzie z ziemi, można ją wykorzystać do przyrządzania potraw, bowiem oczyszcza żołądek człowieka i uwalnia go od śluzu" – pisała w dziele "Physica" Hildegarda z Bingen, średniowieczna uzdrowicielka, autorka traktatów medycznych i autorka popularnej do dziś diety zwanej orkiszową.

Spożywana na surowo w postaci soku czy jako dodatek do sałatki pokrzywa będzie jednak najlepszym źródłem witaminy C. Dla tych, którzy nie przepadają za smakiem rośliny, bądź - podobnie jak Hildegarda - wolą poddać ją obróbce termicznej, świetnym rozwiązaniem będzie pokrzywa duszona na maśle jak szpinak, pesto na bazie liści rośliny czy zupa z pokrzywy.

Zupa z pokrzywy. Składniki:

• 1,5 l bulionu warzywnego,
• 1 mała marchewka,
• 1 ziemniak,
• 1 korzeń pietruszki,
• 2szklanki umytej i sparzonej pokrzywy,
• 2 ząbki czosnku,
• 25 g masła,
• sól i pieprz do smaku.

Przygotowanie:

• Ziemniaki, marchew i pietruszkę pokroić w drobną kostkę.
• Warzywa wrzucić do gotującego się bulionu na 15 minut.
• Na maśle podsmażyć posiekaną cebulę i przeciśnięty przez praskę ząbek czosnku, a następnie dodać pokrzywę.
• Przesmażyć wszystko i przełożyć do garnka z zupą.
• Zagotować, doprawić do smaku, a następnie zmiksować.

Zupę można zabielić śmietaną i podawać z dodatkiem kaszy czy grzanek.

Karolina Rozmus, dziennikarka Wirtualnej Polski

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl