Szkodliwość spożywania tofu

Tofu występuje pod różnymi postaciami. Wśród najpopularniejszych rodzajów wyróżnia się: tofu naturalne, tofu wędzone, tofu z dodatkiem ziół, tofu marynowane sosem sojowym, silken tofu, czyli tofu jedwabiste. Produkt spożywczy powinien być przechowywany w warunkach chłodniczych, w temperaturze od +2 do +7ᐤC.

W składzie tofu znajdziemy białko, potas, wapń, magnez, cynk, żelazo, witaminy z grupy B, fosfor, witaminę E, kwasy omega-3 i kwasy omega-6. Wapń i żelazo są szczególnie ważne w diecie osób, które nie spożywają mięsa. Zawarte w tofu żelazo wpływa też pozytywnie na pracę układu odpornościowego i wspomaga detoksykację wątroby.

Twarde, tradycyjne tofu, dzięki swojemu neutralnemu smakowi, nadaje się zarówno na składnik słodkich deserów, jak również sprawdzi się w daniach obiadowych. Tofu można zamarynować w oliwie i przyprawach, zaś później dodać do warzyw, makaronów czy pizzy. Dostępne jest również tofu wędzone, które można dodać do sosów, sałatek, dań meksykańskich czy też kanapek.

Mieszkańcy Pekinu uwielbiają tofu z dodatkiem czosnku, zaś mieszkańcy chińskiej prowincji Syczuan często sięgają po ostro przyprawione tofu z dodatkiem mielonego mięsa.

Wersja jedwabista idealnie nadaje się do koktajli, deserów, lodów, ciast takich jak sernik. Za średniej wielkości tofu musimy zapłacić około 10-12 złotych.

Tofu zawiera fitoestrogeny - estrogeny roślinne. Związki te mają estrogenopodobny wpływ na organizm, są jednak 1000 razy mniej aktywne biologicznie w porównaniu do estrogenów występujących naturalnie. Zdaniem wielu lekarzy, ich obecność w organizmie wcale nie podwyższa ogólnego poziomu estronegów, które uznaje się za jedną z przyczyn powstawania raka piersi. Wręcz przeciwnie, zawarte w tofu fitoestrogeny uniemożliwiają rozwój nowotworów hormonozależnych, do których należy między innymi rak piersi oraz rak prostaty.

Badania, które zostały przeprowadzone jakiś czas temu na Hawajach, a także w Kalifornii udowodniły, że regularne picie jednej szklanki mleka sojowego obniża ryzyko wystąpienia raka prostaty u mężczyzn. Produkt ten może być zastąpiony serkiem tofu.

Sprawdź również: Soja i fitoestrogeny - czy jest się czego obawiać?

Spożywanie tofu zalecane jest kobietom w okresie menopauzy. Ten popularny sojowy produkt pomaga zmniejszyć przykre objawy, między innym nocne pocenie się, uderzenia gorąca, bezsenność czy rozdrażnienie, ponieważ zawiera izoflawony, przetwarzane przez nasz organizm w fitoestrogeny, które działają podobnie, jak estrogeny, żeńskie hormony płciowe. Przy okazji pozytywnie wpływają też na jędrność skóry.

Zdaniem niektórych osób spożywanie tofu może wiązać się również z problemami zdrowotnymi. Warto o nich wspomnieć.

W 1994 r. firma Monsanto wprowadziła na rynek Stanów Zjednoczonych pierwszą genetycznie zmodyfikowaną soję. Podczas gdy ceny żywności na całym świecie wciąż rosną, dostępność soi zmniejsza się, co sprawia, że w Azji coraz więcej azjatyckich i amerykańskich producentów artykułów spożywczych, używa genetycznie zmodyfikowanej soi do produkcji takich produktów jak tofu.

Obecnie, co najmniej 90 proc. soi uprawianej w Stanach Zjednoczonych, to soja genetycznie zmodyfikowana. Jest to niepokojąco wysoki procent. Znalezienie soi, która nie została zmodyfikowana genetycznie, jest obecnie bardzo trudne.

Genetycznie zmodyfikowana żywność jest powiązana z wieloma problemami zdrowotnymi, ponieważ zabija dobre bakterie w jelitach, a także zakłóca prawidłowe funkcjonowanie układu trawiennego.

Sprawdź również: Jakie są rodzaje tofu?

Tofu zawiera fitynian, który zapewnia mu trwałą teksturę. Fitynian jest zasadniczo kwasem fitynowym związanym z minerałami. Jaki jest problem z tym składnikiem? Fityt i kwas fitynowy są znanymi środkami antyodżywczymi.

Fityniany blokują absorpcję minerałów, powodując niedobory cynku, żelaza i wapnia. Nie są one jednak jedynymi środkami antyodżywczymi w tofu.

Produkty sojowe, takie jak tofu zawierają kilka bardzo silnych związków antyżywieniowych.

Lektyny i saponiny - związane z zespołem nieszczelnego jelita, a także innymi problemami żołądkowo-jelitowymi i odpornościowymi.

Oligosacharydy - najprostszymi oligosacharydami są dwucukry, z których najbardziej znanym jest sacharoza (zwana także cukrozą).

Oksalaty - znane z powodowania kamieni nerkowych i wulwodynii.

Inhibitory proteaz - zakłócają trawienie białka i powodują niedożywienie, złe samopoczucie, zaburzenia trawienia i zapalenie trzustki.

Sprawdź również: Ciemna strona kwasu fityniowego

Tofu produkowane jest z soi, a soja zawiera związki goitrogeniczne. Goitrogeny są to substancje antyodżywcze, czyli hamujące wchłanianie składników odżywczych z pożywienia. Są one blokerami hormonów tarczycy, które mogą ingerować w produkcję hormonu tarczycy, a konkretnie powodować niedoczynność tarczycy.

Japońscy naukowcy zbadali zależność między spożyciem soi, a objawami chorób tarczycy. Podzielili badanych na dwie grupy. Jedna miała przez miesiąc codziennie spożywać 30 g soi. Druga grupa przyjmowała taką samą dawkę soi codziennie przez trzy miesiące. Żaden z badanych nie miał problemów z hormonami tarczycy.

Po miesiącu naukowcy zauważyli, że u wszystkich osób badanych wzrosło stężenie TSH, ale jego wartości mieściły się w normie. Po trzech miesiącach codziennego spożywania soi u badanych pojawiło się wole, czyli powiększenie tarczycy oraz objawy sugerujące niedoczynność tarczycy, czyli senność, osłabienie i zaparcia. Objawy te ustąpiły po miesiącu od odstawienia soi.

Jak wykazano w badaniu z 2004 r., niemowlęta karmione preparatami sojowymi, miały przedłużony wzrost hormonu tarczycy w porównaniu do niemowląt karmionych preparatami pozbawionymi soi.

Sprawdź również: Dieta w niedoczynności tarczycy

Choć tofu jest często sprzedawane jako zdrowa alternatywa dla mięsa, przeprowadzono już badania, które zdecydowanie odrzuciły to twierdzenie. Jedno takie badanie przeprowadzono na zwierzętach a wyniki były bardzo interesujące.

Naukowcy zwrócili szczególną uwagę na to, jak dieta bogata w soję wpływa na kardiomiopatię przerostową (HCM), która jest zaburzeniem, w którym mięśnie serca stają się nieprawidłowo grube, co utrudnia sercu pompowanie krwi.

Wyniki pokazują, że dieta bogata w soję może mieć negatywny wpływ na zdrowie serca.

Sprawdź również: Kardiomiopatia – specyfika i rodzaje choroby

Soja w tofu związana jest z otępieniem i chorobą Alzheimera - dwoma objawami kognitywnymi dotyczącymi zdrowia, które mają negatywny wpływ na mózg i podstawowe, codzienne funkcjonowanie. Jedno z badań wykazało znaczący związek statystyczny pomiędzy dwoma lub więcej porcjami tofu tygodniowo i "przyspieszonym starzeniem się mózgu".

Dodatkowo, uczestnicy badania, którzy spożywali tofu w średnim wieku, wykazywali niższe funkcje poznawcze w późniejszych latach życia. Mieli również zwiększone ryzyko wystąpienia zarówno otępienia, jak i choroby Alzheimera.

Sprawdź również: Alzheimer - objawy, przebieg, leczenie

Soja zawiera analogi witaminy B12, co oznacza, że tofu zawiera związki przypominające witaminę B12. Jednak te analogi nie mogą być wykorzystywane przez organizm w taki sam sposób, w jaki będzie używane prawdziwe B12.

To dlatego takie produkty sojowe, jak tofu, mogą w rzeczywistości przyczyniać się do niedoboru witaminy B12, zwłaszcza u osób, które unikają białek zwierzęcych, takich jak wegetarianie i weganie.

Produkty sojowe zwiększają również zapotrzebowanie na witaminę D w organizmie, co oznacza, że spożywanie tofu może pogorszyć niedobór witaminy D.

Sprawdź również: Czym jest witamina D?

Zdaniem specjalistów z Uniwersytetu mężczyźni, którzy spożywają produkty sojowe, m.in. tofu, produkują mniej plemników niż mężczyźni, którzy nie sięgają na co dzień po wspomniane przez nas tofu. W badaniach przeanalizowano zwyczaje żywieniowe 99 mężczyzn, którzy zgłosili się do kliniki leczenia niepłodności. Wyniki badań były zaskakujące. Okazuje się, że panowie, którzy jedzą dużo produktów sojowych, produkują nawet 41 mln plemników na 1 ml spermy mniej niż mężczyźni, którzy nie używają produktów sojowych.

Wpływ tofu i innych produktów sojowych jest silniejszy u mężczyzn z nadwagą i otyłością.

Źródła

1. draxe.com