Zbierz teraz i przygotuj nalewkę. Rabarbarówka ma niesamowite właściwości

Rabarbar, czyli rzewień jest rośliną dobrze znaną w Polsce. Choć rabarbar jest warzywem, to jednak wiele osób kwalifikuje go do grupy owoców. Ma to miejsce głównie z uwagi na jego walory smakowe.

Rabarbar rośnie w zasadzie przez całą wiosnę oraz lato. Jednak zaleca się, żeby zbierać warzywo tylko do połowy czerwca. Łodygi, które będziemy jeść nie powinny mieć więcej niż 5 tygodni, wówczas zawarta w nich ilość szczawianów jest stosunkowo niewielka.

Po 5 tygodniach poziom szczawianów wapnia zaczyna wzrastać. Spożywanie tych substancji w nadmiernych ilościach jest szkodliwe dla zdrowia, bowiem przyczynia się do psucia zębów, wypłukiwania wapnia z kości czy powstawania kamieni nerkowych.

Rabarbarówka to doskonały pomysł na wykorzystanie rabarbaru. Jak ją przygotować?

Potrzebne są:

• 1 kg rabarbaru,
• 0,5 l spirytusu lub wódki,
• szklanka wody,
• 300 g cukru trzcinowego nieratyfikowanego,
• 1/2 laski wanilii.

Sposób przygotowania

Umyty i osuszony rabarbar należy pokroić w kostkę, wrzucić do szklanego słoja, przesypać cukrem, a następnie wlać alkohol, wodę oraz pół laski wanilii. Słoik należy zakręcić i odstawić przynajmniej na 4 tygodnie. W tym czasie dobrze jest delikatnie potrząsać słoikiem, tak by rozpuścił się cukier.

Po upływie miesiąca, nalewkę można przecedzić i przelać do butelek. Rabarbarówka powinna jeszcze leżakować w ciemnym miejscu przez ok. 5 miesięcy.

Rabarbar jest cennym źródłem witamin z grupy A, C i E. Sięgając po rabarbar przyswajamy fosfor, potas, magnez, sód i żelazo. Warzywo to jest też źródłem kwasu foliowego i antyoksydantów.

Dużą zaletą rabarbaru jest to, że jest on rośliną niskokaloryczną, dlatego też jest dobrą propozycją dla osób zmagających się ze zbędnymi kilogramami. Z uwagi na dużą ilość błonnika, rabarbar jest dobry na zaparcia oraz poprawę funkcjonowania układu trawiennego. Z kolei zawarte w nim przeciwutleniacze minimalizują ryzyko zmian nowotworowych.