Rakija - charakterystyka alkoholu, rodzaje, sposób picia
Rakija to mocny napój alkoholowy, zawierający od 40 do nawet 80 procent alkoholu. Jest produkowany z przefermentowanych, a następnie destylowanych owoców. Najpopularniejszy rodzaj rakiji to ta wytwarzana ze śliwek, winogron lub moreli. Czym charakteryzuje się rakija i jak ją pić?
1. Co to jest rakija?
Rakija to mocny napój alkoholowy z przefermentowanych owoców. Zawiera od 40 do 50 procent alkoholu, natomiast trunek produkowany w warunkach domowych może być znacznie mocniejszy (50-80%).
Rakija największą popularnością cieszy się w rejonie Bałkanów, w Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Chorwacji, Serbii oraz Czarnogórze. Zwykle alkohol wytwarzany jest ze śliwek, ale można trafić również na rakiję z winogron, brzoskwiń, jabłek, moreli, fig czy pigwy. Czasami płyn po destylacji łączy się dodatkowo z orzechami, miodem, ziołami lub wiśniami.
Szacuje się, że do przygotowania 10 litrów alkoholu wykorzystuje się nawet 100 kilogramów owoców. Rakija jest uważana za lekarstwo na bóle ciała i duszy, na Bałkanach ma również znaczenie rytualne.
Trunek ten jest rozdawany wraz z kawałkiem ciasta uczestnikom prawosławnego pogrzebu. Na zakończenie uroczystości żałobnicy wylewają odrobinę płynu na ziemię, a resztę wypijają.
Rakija bywa też serwowana na ślubie przez ojca pana młodego, by wznieść toast za Młodą Parę. Alkohol często podaje się również gościom na powitanie w domach, a w wersji na gorąco występuje na festiwalach pod gołym niebem.
Grzaniec z rakiji wymaga zastosowania słabszej wersji trunku lub rozcieńczenia go z wodą, a następnie dodania sporej ilości miodu i przypraw.
Rakija w Albanii nosi nazwę raki, jest produkowana z winogron lub śliwek z dodatkiem gałązek jabłoni. Proces produkcji wymaga dużego doświadczenia i wiedzy, jest też niezwykle czasochłonny.
Raki jest traktowana jako aperitif. Zbliżone do niej alkohole to turecka wódka z anyżkiem, tsikoudia na Krecie, tsipouro w Grecji, palinka na Węgrzech oraz Czacza w Gruzji.
2. Rodzaje rakiji
- śliwki - śliwowica,
- winogrona - grozdowa, grozdowica,
- winogrona + mirra - mrtina,
- winogrona + anyż - aniseta,
- wytłok z winogron - dżibrowa, dżibrowica,
- morele - kajsijewa,
- gruszki - kruszewa,
- jabłka - jabyłkowa,
- pigwa - djulewa,
- figi - smokinowa,
- z różą - gjułowa,
- z ziołami - biłkowa,
- z orzechami - orechcze,
- z miodem - grejana,
- z wiśniami - wisznowka.
Rakija w większości przypadków ma bezbarwny kolor, z wyjątkiem wersji z dodatkiem ziół, wiśni czy miodu. Niekiedy można spotkać również złotą rakiję, która zawdzięcza barwę i aromat przechowywaniu w dębowych lub morwowych beczkach.
Istnieje przekonanie, że moc, a także jakość alkoholu można rozpoznać na podstawie średnicy bąbelków, pojawiających się po potrząśnięciu butelką. Jest to jednak nieprawidłowe stwierdzenie, o zawartości alkoholu informuje wyłącznie etykieta na opakowaniu.
3. Jak pić rakiję?
Rakija najczęściej serwowana jest w małych kieliszkach lub specjalnych podłużnych naczyniach o nazwie cokancic (czoknacze), przypominających wyglądem niewielkie buteleczki.
Rakija jest niezwykle mocnym alkoholem, który nie powinien być pity dużymi łykami lub całymi kieliszkami jak wódka. Rakiję należy pić powoli, delektując się nietypowym smakiem owoców.
Niedozwolone jest łącznie trunku z sokiem, a nawet zapijanie go. Rakiji nie pije się na pusty żołądek, ze względu na dużą moc. Zwykle jest serwowana do obiadu lub kolacji. W Bułgarii często towarzyszy sałatce, składającej się z papryki, pomidorów, ogórków i sera sirene.
