Jak zmniejszyć kaloryczność ryżu?

Wystarczy jego schłodzenie po ugotowaniu i dodatek oleju kokosowego, w wyniku czego powstanie tzw. skrobia oporna.

Otyłość to poważny problem zdrowotny, który dotyka coraz większą liczbę ludzi na całym świecie. Jest na tyle istotny, że naukowcy i specjaliści z różnych dziedzin medycyny poszukują sposobów na jego zminimalizowanie.

Z dużą uwagą przyglądają się żywności. Udowodniono już, że nie tylko tzw. śmieciowe jedzenie i niezdrowe przekąski odpowiadają za wzrost wagi.

Nawet te produkty spożywcze, które wydają się być zdrowe, mogą przyczyniać się do rozwoju otyłości. Za taki stan rzeczy odpowiadają choćby dodatki do żywności, tj. glutaminian sodu lub bisfenol A. Nic zatem dziwnego, że stosowane diety są nieskuteczne.

1. Dlaczego ryż jest niewskazany na diecie?

Gdy mowa o zaleceniach żywieniowych, które pomóc mają w utracie zbędnych kilogramów, większość z nich nakazuje rezygnację z makaronów, ziemniaków i ryżu.

Produkty te wyróżniają się bowiem wysoką kalorycznością. Naukowcy jednak opracowali sposób na jej obniżenie, o czym poinformowano na 249. spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Chemicznego w Denver.

Sekret tkwi w zmianie sposobu obróbki produktu. By zaprezentować mechanizm działania tej zależności posłużono się przykładem ryżu.

Dowiedziono, że należy go gotować z dodatkiem łyżki oleju kokosowego, a następnie schłodzić i włożyć do lodówki na co najmniej 12 godzin.

Najistotniejszy w tym przypadku jest jednak tłuszcz, wnika on bowiem w ziarna ryżu, gdzie dokonuje zmiany struktury skrobiowej rośliny. Enzymy trawienne, które odpowiadają za rozkład skrobi na cukry proste, mają więc o wiele trudniejsze zadanie.

Dziwić może fakt schładzania ryżu. Jest to jednak sposób na obniżenie jego kaloryczności nawet o 60 proc. (w zależności od gatunku i jakości). Tworzą się wówczas wiązania wodorowe między cząsteczkami amylozy (jest to złożony polisacharyd, stanowiący jeden ze składników skrobi), a to w znacznym stopniu utrudnia enzymom trawiennym pracę.

Duża część skrobi pozostaje więc niestrawiona (tworzy się tzw. skrobia oporna). Jest wchłaniana w jelicie grubym i zalicza się ją do składników nierozpuszczalnego błonnika pokarmowego.

Podobny mechanizm dotyczy makaronów, których obniżenie kaloryczności również jest możliwe. Jedzenie schłodzonych ziemniaków również z powodzeniem można włączyć do odchudzającego jadłospisu.

Co zatem wynika z tych dietetycznych doniesień ze świata nauki? Kolejny raz dowiedziono, że produkty bogate w skrobię mają najwięcej kalorii, gdy zjedzone są zaraz po zakończeniu obróbki termicznej.

Skrobia wówczas się skleja i jest całkowicie trawiona, jeśli jednak produkt schłodzimy, to przyjmie ona postać krystaliczną, oporną na trawienie.

Zadziała niczym błonnik pokarmowy, który jest elementarnym składnikiem prawidłowo zbilansowanej diety. Nie tylko odpowiada on za uczucie sytości, co zmniejsza potrzebę podjadania, ale też usprawnia pracę układu pokarmowego (pobudza ruch perystaltyczny, zapobiega zaparciom i chorobom jelit).

2. Dlaczego olej kokosowy?

Naukowcy w czasie przeprowadzania eksperymentów sięgnęli po olej kokosowy, choć jak zapowiadają, chcą sprawdzić, jak na kaloryczność ryżu wpłyną również inne tłuszcze.

Olej kokosowy słynie z właściwości odchudzających. Nie odkłada się w postaci tłuszczu. Organizm niemal od razu wykorzystuje go do wytworzenia energii i spalenia kalorii (tym samym przyspieszeniu ulega proces przemiany materii). A ponadto syci i minimalizuje uczucie głodu.

Regularne stosowanie oleju kokosowego może pomóc w pokonaniu otyłości, zwłaszcza otyłości brzusznej. Optymalna dawka tego produktu w ciągu dnia to dwie stołowe łyżki dziennie (30 ml).

Recepta na obniżenie kaloryczności produktów z wysoką zawartością skrobi wydaje się być niezwykle prosta. Z pewnością przyczyni się do poprawy efektywności diet odchudzających, które w połączeniu z regularną aktywnością fizyczną mogą skutecznie zapobiec narastaniu problemu otyłości.