2 z 5Właściwości charakterystyczne dla probiotyku i prebiotyku

Ze względu na to, że skrobia oporna nie jest trawiona, bakterie okrężnicy mogą rozłożyć ją w kwasy tłuszczowe o krótkim łańcuchu węglowym (ang. short-chain fatty acids – SCFA). Te krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe zwiększają kwasowość okrężnicy (obniżają jej pH), tworząc przyjazne środowiska dla „dobrych bakterii” i jednocześnie hamując wzrost bakterii szkodliwych.

Dzięki właściwościom sprzyjającym wzrostowi dobrych bakterii skrobię oporną zalicza się do probiotyków. Cechy prebiotyku natomiast nabiera ona na końcowym etapie rozkładu, dzięki czemu napędza florę bakteryjną okrężnicy. Chroni w ten sposób ciało przed infekcjami, a komórki jelita grubego przed rakiem.