Ketoza - owocowy zapach z ust, osłabienie kondycji mięśni, problemy trawienne i bezsenność, szybka utrata wagi, zmniejszenie głodu, zwiększona koncentracja i energia, w jaki sposób zacząć?

Ciała ketonowe produkowane są przez wątrobę. Ich poziom podnosi się, gdy przechodzimy na dietę niskowęglowodanową. Obniża się wtedy poziom insuliny, a spalanie tłuszczu zachodzi zdecydowanie szybciej.

Stan ketozy może być trudny do ustalenia, jednak są na to pewne sposoby. Jednym z jego symptomów jest charakterystyczny, owocowy zapach z ust.

Spowodowany jest on podwyższonym stężeniem ketonu. Aceton (przypomina woń kwaśnych jabłek), czyli jeden z nich w większości wydalany jest z moczem. W tym wypadku odczuwamy go także w oddechu.

Najprostszym rozwiązaniem tego problemu jest częstsze mycie zębów oraz stosowanie gumy do żucia. Dokładnie sprawdzajmy jednak jej skład – węglowodany, podnosząc poziom glukozy we krwi i mogą tym samym zmniejszyć poziom ciał ketonowych.

Usunięcie węglowodanów z diety może powodować nieustanne zmęczenie. Zmniejszają się wtedy zapasy glikogenu, czyli zmagazynowanych wcześniej węglowodanów. Prowadzi to do spadku wydolności fizycznej.

Stan ten poprawia się dopiero po kilku tygodniach – wtedy też w organizmie dochodzi do spalania większej ilości tłuszczów niż przed przejściem na dietę.

Sportowcy po powrocie ze stanu ketozy mogą spalać do nawet 230 proc. więcej tłuszczu niż wcześniej.

Przejście na dietę ketogeniczną wiąże się także z zaburzeniami pracy układu pokarmowego. Osoby cierpią na zaparcia i biegunki. Na szczęście problemy te z czasem znikają.

Warto więc wzbogacać menu o warzywa – mają one niski poziom węglowodanów oraz są źródłem błonnika. Wiele osób na diecie cierpi na problemy ze snem. Często budzą się w nocy, ponieważ organizm sygnalizuje braki węglowodanów.

Po przejściu w prawidłowy stan ketozy bezsenność mija. Niektórzy mówią nawet, że ich sen jest zdecydowanie lepszy niż przed zmianą sposobu odżywiania.

Dzięki diecie ketogenicznej szybko pozbędziemy się dodatkowych kilogramów. Utrata masy ciała może być widoczna już podczas pierwszego tygodnia. Niestety – nie chodzi tutaj o zmniejszanie się tkanki tłuszczowej. Z organizmu usuwane są tylko przechowywane węglowodany oraz woda.

Tłuszcz zaczyna się spalać dopiero podczas następnego etapu diety, dlatego ważna jest tutaj konsekwencja.

Stan ketozy najprościej sprawdzić dzięki laboratoryjnemu badaniu krwi - bardzo dokładnie bada ono pomiar stężenia ciał ketonowych we krwi. Tylko wtedy będziemy pewni, że organizm rozpoczął etap spalanie tłuszczu.

Ketozę poznasz też po zmniejszonym apetycie. Jest to związane ze spożywaniem w dużych ilościach białka roślinnego oraz ze zmianami poziomu hormonów głodu. Ketony wpływają na mózg, który wysyła sygnały o braku chęci do jedzenia.

Pierwsza faza diety ketogenicznej może powodować zmęczenie, nudności i złe samopoczucie. Związane jest to z niższą niż zwykle zawartością węglowodanów w diecie. Pomóc może przyjmowanie elektrolitów. Z czasem organizm sam przyzwyczai się do tego stanu i rozpocznie spalanie tłuszczów.

W stanie ketozy mózg pobiera energię nie z glukozy, a z ciał ketonowych. Są one silnym źródłem dla tego narządu.

Obecnie trwająbadania nad zastosowaniem ketonów w leczeniu chorób mózgu, w stanach utraty pamięci czy we wstrząsach.

Dietę zaczynamy spokojnie, bez drastycznych zmian. Bezpiecznie jest rozłożyć składniki i przyjmować dziennie 25-30 proc. węglowodanów, 40 proc. białka i 35 proc. tłuszczów. Nie bójmy się jeść - wybierajmy tłuste morskie ryby, oliwę z oliwek, orzechy, awokado czy olej kokosowy.

Stan ketozy nie jest polecany osobom chorującym na wątrobę, trzustkę czy nerki. Pozytywne efekty może przynieść natomiast pacjentom z chorobami autoimmunologicznymi, cukrzycą i insulinoopornością.