Gotowane czy surowe? Sprawdź, jak jeść warzywa, aby miały najwięcej wartości odżywczych
O wspaniałych właściwościach warzyw nie trzeba nikogo przekonywać. Są pełne witamin, składników odżywczych i błonnika. Bywają również trujące, jak niepoddany obróbce termicznej bakłażan lub szpinak, który może powodować kamice nerkową. Sprawdź, dlaczego warto jeść surowe brokuły i z czym łączyć pomidora.
1. Warzywa gotowane czy surowe?
Pomidory
Zawiera mnóstwo witaminy C, wspomaga układ odpornościowy i usprawnia prace układu nerwowego. Uważaj na niedojrzałe pomidory – te zawierają szkodliwy związek zwany tomatyną. W dużym stężeniu toksyczny alkaloid spowoduje zatrucie pokarmowe. Pomidory należy spożywać dopiero, gdy są czerwone.
Tomatyna zawarta w pomidorach traci swoje szkodliwe właściwości podczas gotowania. Obróbka termiczna pomidora ma pewna zaletę – zwiększa ilość likopenu, który występuje także w surowych owocach. Likopen lepiej przyswajalny jest w połączeniu z tłuszczami, dlatego warto jeść pomidory z odrobiną oliwy.
Brokuły
Aby w pełni wykorzystać potencjał brokułów trzeba je jeść na surowo, jako dodatek do sałatek lub przekąskę. Najcenniejszym składnikiem brokułów jest mirozynaza. Jest to enzym, który bierze udział w syntezie sulforafanu, a te chronią organizm przed działaniem wolnych rodników i niszczą komórki macierzyste raka piersi. Związek ginie podczas obróbki termicznej.
Cebula
Obróbka termiczna nie wpływa na jej wartości odżywcze. Osoby, które nie lubią surowej cebuli mogą ją spożywać jako gotowaną, pieczoną, zamarynowaną. Surowa jest ciężkostrawna. Cebula ubogaci smak wielu potraw i obniży poziom złego cholesterolu (LDL), jednocześnie podnosząc poziom dobrego (HDL).
Wykazuje działanie przeciwzakrzepowe – zapobiega zwężeniu naczyń krwionośnych. Cebula ma działanie antybakteryjne i niszczy drobnoustroje, np. bakterie Salmonelli i E.coli. Dzieje się to dzięki zawartości alicyny. Dzięki niej, syrop z cebuli jest skuteczny w leczeniu przeziębienia.
Kapusta
Warzywo bogate w błonnik, kwas foliowy i beta-karoten, wzmacnia układ odpornościowy i chroni przed infekcjami. Kobiety karmiące piersią cenią jej właściwości podczas stanów zapalnych. Stary sposób babć działa i jest bardzo popularny.
Kapustę spożywać można surową, gotowana lub duszoną. Najwięcej wartości odżywczych ma surowa. Dodatkowo bardzo dobrze wpływa na błonę śluzową przewodu pokarmowego – osoby cierpiące na choroby wrzodowe, wspomagają leczenie właśnie kapustą. Osoby z chorobami tarczycy powinny spożywać kapustę gotowaną lub duszoną. W takiej postaci zawiera dużo substancji gitogennych.
Buraki
Najczęściej spożywamy je w formie pieczonej lub gotowanej. Związki mineralne zawarte w burakach rozpuszczają się w wodzie. Jeśli je gotujesz, zrób to w małej ilości wody i najlepiej w skórce. Żeby w pełni wykorzystać kwas foliowy zawarty w burakach, powinno się je jeść na surowo. Najpopularniejszą formą jest sok z buraka. Zawartość kwasu foliowego w surowych burakach jest wyższa o 30 proc. niż w burakach poddanych obróbce termicznej.
Szpinak
Zawiera dużo szczawianów. Spożywanie go w postaci surowej w dużych ilościach może prowadzić do kamicy nerkowej. Szpinak należy poddać obróbce termicznej. Najlepiej jest go dusić na oliwie. Nie traci wówczas wielu witamin i wciąż jest bogatym źródłem luteiny, żelaza i wapnia. Gotowany szpinak staje się bezwartościowy.
Bakłażan
Jedzenie surowego bakłażana nie jest dobrym pomysłem. Zawiera on silny toksyczny związek – solaninę. Spożycie jej w dużej ilości skończy się zatruciem pokarmowym, który objawia się biegunką, mdłościami, wymiotami i kolką. Solanina traci swoje szkodliwe właściwości po obróbce termicznej – najlepiej je grillować, dusić lub piec. Smażony bakłażan wchłania dużo tłuszczu, więc z tego zrezygnujmy.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
