Picie kurkumy - skutki uboczne, efekty, dawkowanie i przeciwwskazania

Picie kurkumy nie zawsze jest zdrowe. Skutki uboczne pojawiają się nie tylko u alergików, ale i w przypadku przekroczenia dziennej dawki. Aby konsumowanie jej wychodziło na zdrowie, wystarczy łyżeczka przyprawy dziennie. To dobry sposób na wsparcie organizmu. Co jeszcze warto wiedzieć?

1. Picie kurkumy - skutki uboczne

Picie kurkumy i skutki uboczne? To możliwe. Okazuje się, że ta popularna przyprawa może czasem być szkodliwa. Zwykle dzieje się tak, gdy jest spożywana przez osoby, które tego robić nie powinny lub jest konsumowana w większych ilościach: w potrawach i napojach, ale i suplementach diety.

Odpowiednie dawkowanie kurkumy to kwestia kluczowa. Za bezpieczną uważana jest dawka 8 g kurkuminy na dzień. Działania niepożądane pojawiają się przy spożyciu 12 g dziennie.

I tak, ponieważ kurkuma pobudza żołądek do wytwarzania większej ilości kwasu żołądkowego, najczęściej obserwuje się takie skutki uboczne jak:

Zobacz film: "Urządzamy domowy zielnik"

• biegunka,
• ból żołądka,
• zmiana zabarwienia kału na kolor żółty,
• nudności.

Ponadto kurkuma może także rozrzedzać krew, a nawet stymulować poród.

2. Woda z kurkumą - przeciwwskazania

Pomimo korzystnego wpływu na organizm, istnieją przeciwwskazania do stosowania kurkumy, zwłaszcza jej picia i spożywania w postaci suplementów.

Ze względu na zdolność do zwiększania wydzielania żółci kurkuma nie powinna być przyjmowana przez osoby z niedrożnością dróg żółciowych (kamicą żółciową czy blokadą odpływu żółci), chorobami wątroby, kamieniami żółciowymi i innymi chorobami dróg żółciowych.

Tabletek z kurkuminą nie mogą zażywać osoby zmagające się z alergią, a także kobiety w ciąży. Z kolei chorzy przyjmujących leki przeciwzakrzepowe powinni zachować dużą ostrożność.

3. Co to jest kurkuma?

Kurkuma, inaczej ostryż długi (łac. Curcuma longa), to roślina pochodząca z Azji Południowej i krajów tropikalnych. Jest byliną dorastającą do metra wysokości, która jest uprawiana głównie w klimacie tropikalnym.

W Indiach występuje jako roślina dzikorosnąca. Swoje walory zawdzięcza przede wszystkim kłączu, które ma kolor pomarańczowo-żółty. Jej inna nazwa to szafran indyjski.

Kurkuma to przyprawa, która ma intensywny, podobny do imbiru zapach oraz silny, korzenny gorzkawy smak. Jej żółty kolor wykorzystywany jest do barwienia ryżu czy zup, ale i nadawania potrawom charakterystycznego smaku.

Kurkuma znajduje zastosowanie nie tylko w kuchni, ale również w kosmetologii (w produkcji szminek, maseczek na twarz, kremów pielęgnacyjnych czy podkładów do makijażu) i medycynie.

4. Picie kurkumy – efekty i działanie

Aby korzystać z dobroczynnych właściwości kurkumy, można ją dodawać do potraw lub pić. Wystarczy do kubka ciepłej wody wsypać łyżeczkę mielonej kurkumy, dodać szczyptę pieprzu i dokładnie wymieszać.

Do napoju można dodać naturalny miód (dla smaku).

Woda z kurkumą czy kurkuma w tabletkach wykazuje szerokie spektrum działania, za co odpowiada główna substancja bioaktywna – kurkumina. Dzięki niej kurkuma:

• działa przeciwzapalnie,
• ma działanie przeciwbakteryjne,
• obniża poziom cukru,
• wspiera układ nerwowy,
• wspomaga funkcjonowanie układu immunologicznego,
• wykazuje właściwości antyoksydacyjne, ma działanie przeciwutleniające. Neutralizuje w organizmie wolne rodniki, będące przyczyną wielu chorób, w tym Alzheimera, Parkinsona, udaru mózgu, miażdżycy, zaćmy oraz niektóre nowotwory i wiele innych (ma działanie przeciwnowotworowe),
• łagodzi bóle o niewielkim stopniu intensywności,
• niweluje problemy trawienne, wspiera pracę wątroby, ułatwia trawienie,
• wspiera funkcjonowanie stawów,
• obniża gorączkę,
• przyczynia się do utrzymania odporności na alergie.

5. Właściwości i wartości odżywcze kurkumy

Jakie są wartości odżywcze i prozdrowotne kurkumy? W 100 g przyprawy znajduje się 312 kcal, a także znaczne ilości:

• białka, tłuszczu, węglowodanów,
• witaminy E, K oraz A, kwas foliowy, tiamina, ryboflawina oraz niacyna,
• minerałów, takich jak potas, fosfor, magnez czy wapń,
• błonnika.

Głównymi bioaktywnymi związkami polifenolowymi zidentyfikowanymi w ekstraktach z kłączy ostryżu długiego są kurkuminoidy. Zalicza się nich kurkuminę (stanowi 77% kurkuminoidów), demetoksykurkuminę (17%) oraz bisdemetoksykurkuminę (6%).

Olejki eteryczne ekstraktu są źródłem takich substancji jak sabinen, cineol, borneol i zingiberen stanowią 6%.

Najcenniejszą dla zdrowia substancją zawartą w kurkumie jest kurkumina. To jeden z najsilniejszych związków przeciwutleniających o działaniu przeciwzapalnym, przeciwwirusowym, przeciwbakteryjnym i oczyszczającym.