Ogórecznik – właściwości, zastosowanie, przeciwskazania

Ogórecznik to gatunek rośliny szerokolistnej. W Polsce coraz popularniejsza staje się jego uprawa i wykorzystanie właściwości leczniczych.

Ogórecznik, niegdyś nazywany miodówką ogrodową, w Anglii określa się mianem pszczelego chleba lub pszczelej rośliny. Kwiaty ogórecznika są bowiem bogate w nektar. Jeden kwiat to aż 12 mg nektaru, z czego 40-70 proc. stanowią cukry.

Ogórecznik jest roślina jednoroczną, osiągającą nawet do 60 cm wysokości, o rozłożystym kwiatostanie tworzącym koronę. Ma charakterystyczny, ogórkowy zapach. Medycyna naturalna korzysta z dobrodziejstwa kwiatów i liści ogórecznika, z których produkuje się olej.

Przeczytaj więcej o oleju z ogórecznika.

W czasach cesarstwa rzymskiego kwiaty i liście ogórecznika stanowiły dodatek do wina dla żołnierzy. Wierzono, że napój dodaje męstwa. Współcześnie dokładna analiza zawartych w ogóreczniku składników mineralnych daje bardziej miarodajne wyniki.

Ogórecznik jest źródłem flawonoidów), garbników, kwasów organicznych, żywic i soli mineralnych. Z nasion uzyskuje się natomiast boragoglandynę – olej bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe.

Witamina C, potas, magnez) i krzemionka zawarte w ogóreczniku dodatkowo wzbogacają jego właściwości.

Ogórecznik ma działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze i moczopędne. Działa też uspokajająco.

Napar przygotowany z kwitnących pędów suszonych na słońcu przyjmuje się doustnie lub stosuje zewnętrznie. Leczy stany zapalne jamy ustnej i układu oddechowego, mając również dobroczynny wpływ na jelita, żołądek i nerki.

Napar z ogórecznika, ze względu na swoje właściwości uspokajające, przyniesie też ulgę w menopauzie, depresji, schizofrenii i nerwicy.

Zewnętrzne działąnie ogórecznika opiera się na leczeniu oparzeń, owrzodzeń, rozległych ran, trądziku, łuszczycy, egzemy) i świądu. Stosowany jako dodatek do szamponu zmniejszy natomiast wypadanie włosów.

Ogórecznik obniża ponadto poziom złego cholesterolu LDL, tym samym eliminując ryzyko wystąpienia miażdżycy. Obniża też ciśnienie, dlatego nie należy zażywać dawek większych niż zalecane.

W kosmetyce wykorzystuje się przede wszystkim olej, który oczyszcza i zamyka pory, pielęgnując skórę wrażliwą, przesuszoną i łuszczącą się. W kuchni natomiast dodaje się go do dań i przetworów, by nadać im świeżego, ogórkowego posmaku i zapachu.

Ogórecznik niezalecany jest osobom z niskim ciśnieniem krwi. Spożywany w nadmiernej ilości dodatkowo je obniży, dlatego przed przyjęciem naparu należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Może też działać przeczyszczająco.

Z zażywaniem ogórecznika powinny też uważać osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne, które nie zawierają sterydów.