Guma do żucia - zalety, składniki, zdrowie zębów

Możemy spotkać na rynku gumy zawierające witaminy, np. witaminę C, która jest uwalniana pod wpływem śliny i łatwo przyswajalna dla organizmu. Na rynku dostępne są również gumy do żucia z sokiem owocowym, który po rozgryzieniu gumy uwalnia się i dostarcza przyjemnych wrażeń smakowych. Guma do żucia ma, oczywiście, wiele zalet, m.in.:

• odświeża oddech,
• zmniejsza napięcie nerwowe,
• redukuje stres,
• utrzymuje prawidłową higienę jamy ustnej,
• powoduje rozrost mięśni szczękowych,
• zapobiega próchnicy,
• zaspokaja głód,
• poprawia koncetrację.

Udowodniono, że żucie gumy obniża apetyt. Żucie jest sygnałem dla mózgu, by ograniczyć łaknienie. Żucie powoduje również spalanie kalorii. Gumy do żucia zawierają tylko 10 kalorii i 2 g węglowodanów na jedną drażetkę. Na rynku pojawiły się również gumy do żucia, które redukują syntezę tłuszczów i cholesterolu. Są doskonałe dla osób stosujących dietę. Gumy do żucia występują głównie w postaci listków i drażetek. Drażetki skierowane są do osób dorosłych i starszych dzieci, natomiast listki są bardziej bezpieczne dla młodszych dzieci. Na rynku możemy spotkać wiele form gumy, np.: w tubce, pastylkach, kulkach, lizakach, cukierkach.

Żucie gumy przez dzieci wpływa na rozwój ich inteligencji, zwiększa poziom dotlenienia mózgu, co usprawnia jego działanie. Jest to jednak na razie hipoteza, ale może na wszelki wypadek warto żuć gumę. Guma do żucia jest także dobrym sposobem na rzucenie palenia papierosów przez dorosłych. Spotykane są na rynku gumy, które zawierają różne dawki nikotyny, dzięki czemu mogą zmniejszyć podaż nikotyny z papierosów i pomagają walczyć z nałogiem.

Gumy do żucia możemy doszukiwać się już w starożytności. Żywica z kory drzewa gumowego Pistacia lentiscus służyła starożytnym mieszkańcom Grecji i Indonezji do czyszczenia zębów i odświeżania oddechu. Można powiedzieć, że żywica jest pierwowzorem gumy do żucia. Już w XVIII wieku guma do żucia zyskała sobie taką popularność, że stała się przedmiotem handlu. Jej pierwsza komercyjna wersja występowała pod nazwą „Czysta guma świerkowa ze stanu Maine” i była wielkim hitem. Pod koniec XIX wieku, po licznych udoskonaleniach i modyfikacjach, guma do żucia stała się tak sławnym produktem, jak obecnie.

Do podstawowych składników gumy do żucia zalicza się:

• bazę gumową,
• cukier puder,
• syrop skrobiowy,
• substancje smakowo-zapachowe,
• substancje barwiące.

Guma do żucia produkowana jest na dwóch bazach: zwykłej i balonowej. Baza gumowa była produkowana z mleczka otrzymanego przez nacięcie pnia sączyńca. Obecnie do jej produkcji używa się polimerów.

Guma do życia bezcukrowa to łatwy sposób na dbanie o higienę jamy ustnej. W czasie żucia gumy zwiększa się ilość wydzielanej śliny, która zawiera jony wodorowęglanowe; jony z kolei powodują podwyższenie pH śliny, co wpływa na wypłukanie resztek pokarmowych z przestrzeni międzyzębowych. Cukier w gumach bezcukrowych zastąpiony jest przez substancje słodzące z dodatkiem substancji wypełniająco-słodzących – sorbitol, ksylitol, laktitol, maltitol. Utrzymanie wilgoci zawdzięczamy właśnie sorbitolowi. Ponadto wywołuje on efekt chłodzący i odświeżający. Ma również działanie bakteriobójcze oraz stymuluje pracę jelit. Duża dawka sorbitolu może wywołać biegunkę, dlatego należy uważać z ilością żutych gum. Sorbitol chroni przed obniżeniem pH szkliwa zębów poniżej 5,5, co pomaga chronić zęby przed działaniem niszczących kwasów. Ksylitol zapobiega powstaniu próchnicy i wykazuje działanie bakteriostatyczne.

Żucie gumy bezcukrowej zaraz po posiłku ma wiele zalet:

• aktywuje wydzielanie śliny,
• wzmacnia naturalne ślinowe mechanizmy obrony przed próchnicą,
• nie dopuszcza do „ataku kwasów”,
• wpływa dobroczynnie na stan szczęki i żuchwy,
• przyczynia się do remineralizacji powierzchni zęba,
• działa bakteriobójczo.

Obecnie producenci idą w stronę najmłodszych konsumentów. To dla nich przeznaczone są gumy do żucia o wielorakich smakach. Posiadają w swym składzie cukier oraz dodatkowo wapń, który jest niezbędny w codziennej diecie dzieci. Jest on w czasie żucia gumy wchłaniany i wbudowywany w szkliwo zębów.