Agrest - charakterystyka, zastosowanie, przeciwwskazania

Agrest to popularna ro roślina, która występuje na działkach i przydomowych ogródkach. W Polsce agrest jest rośliną uprawną. Agrest to kolczasty krzew, który może osiągać nawet 1,5 metra wysokości.

Owoce agrestu, nazywane jagodami, mogą być zielone, żółte lub czerwone. Skórka agrestu zazwyczaj jest pokryta delikatnym meszkiem.

Agrest obfituje w witaminę C, zawiera także witaminy z grupy B, prowitaminę A, żelazo, fosfor, magnez, miedź, potas, kwasy organiczne (kwas jabłkowy i cytrynowy), dużo kwasu foliowego, taniny, flawonoidy.

Dojrzałe owoce agrestu mają działanie przeciwnowotworowe.

Ciemne owoce agrestu mają dużo witaminy E i pektyn, przyczyniających się do usunięcia soli metali ciężkich z organizmu.

Dwie garści owoców agrestu to tylko 42 kalorie. Można więc jeść agrest bez obaw o sylwetkę.

Ze względu na dużą zawartość błonnika, który pobudza ruchy jelit, a także kwasów jabłkowego i cytrynowego, wspomagających trawienie, agrest pomoże uporać się z problemem zaparć. Wystarczą dwie porcje surowych owoców (ze skórką i pestkami) dziennie. Poza tym poprawiają apetyt i wspomagają procesy trawienne.

Agrest zawiera żelazo i kwas foliowy, dlatego polecany jest kobietom w ciąży oraz osobom cierpiącym na niedokrwistość.

Znajdziemy w nim również dużą dawkę witaminy C, która ułatwia przyswajanie żelaza. Medycyna ludowa zaleca jedzenie owoców agrestu przy obfitych miesiączkach i częstych krwotokach.

Agrest pomaga w walce z wysokim cholesterolem, obniżając jego poziom i chroniąc tym samym układ krwionośny i serce przed chorobami.

Agrest zawiera także potas, który  zmniejsza ciśnienie krwi. Natomiast rutyna uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne. Dzięki temu regularnie spożywany agrest zapobiega miażdżycy i chorobom serca.

Agrest wspomaga koncentrację, koi nerwy i daje poczucie odprężenia. Dlatego jeśli żyjesz w pośpiechu, miewasz kłopoty z koncentracją, łatwo wpadasz w złość, wprowadź do swojego codziennego menu agrest.

Dzięki dużej ilości magnezu oraz witamin z grupy B, wspomagających układ nerwowy agrest złagodzi skutki stresu i poprawi pamięć.

Dzięki zawartości wapnia i magnezu, agrest polecany jest jako środek wspomagający mineralizację kości i zębów.

Agrest może być też z powodzeniem spożywany przez osoby, które cierpią na artretyzm, ponieważ zawiera substancje o działaniu przeciwzapalnym, łagodzące objawy zwyrodnienia stawów.

Poza tym, agrest wykazuje działanie moczopędne, dzięki czemu pomaga usuwać z organizmu nadmiar kwasu moczowego. To zapobiega występowaniu silnych bóli przy dnie moczanowej.

Wielu z nas zmaga się z problemem zakwaszenia organizmu. Jego objawy to m.in. osłabienie, podatność na infekcje, senność, problemy ze skórą i włosami, uporczywe zaparcia.

Receptą na te dolegliwości jest agrest. Zawiera on bowiem substancje o działaniu alkalizującym. Dzięki temu pomaga utrzymać naturalną równowagę kwasowo-zasadową w organizmie.

Owoce agrestu świetnie smakują na surowo, solo lub jako składnik sałatek. Agrest można mrozić, wycisnąć sok lub przygotować z nich konfitury, dżemy, powidła, kompoty (np. z dodatkiem truskawek). Agrest nadaje się również jako składnik ciast, babeczek, nalewek czy win.

Agrest w kosmetyce znajduje zastosowanie w kremach przeciwzmarszczkowych, maseczkach czy jako dodatek do toników.

Domowa maseczka z dwóch łyżek dojrzałych, rozdrobnionych owoców przywróci skórze blask. Wystarczy nanieść ją na oczyszczoną twarz i zmyć ciepłą wodą po 15-20 minutach.

Rozgnieciony agrest to także gotowy, domowy peeling.

1. Mimo wielu właściwości leczniczych, agrest nie jest polecany dla wszystkich. Osoby chore na cukrzycę powinny zachować ostrożność w jedzeniu tych owoców.
2. Ze względu na dużą zawartość tanin i kwasów agrest może zaszkodzić cierpiącym na wrzody żołądka i dwunastnicy oraz zapalenia okrężnicy i jelit.

Wywary i napary z liści agrestu mają silne działanie moczopędne. Dlatego też zbyt długie ich stosowanie może doprowadzić do wypłukania soli mineralnych z organizmu. Także w chorobach nerek i dróg moczowych agrest może być spożywany tylko w małych ilościach.