Orzechy laskowe - wartości odżywcze, właściwości, potencja, układ nerwowy, zastosowanie w kuchni

Największą zaletą orzechów laskowych jest obecność dużej ilości witaminy E, nazywanej „witaminą młodości i płodności”. Wykazuje ona silne właściwości przeciwutleniające, dlatego wspomaga obronę organizmu przed szkodliwym wpływem wolnych rodników.

WItamina E zawarta w orzechach laskowych chroni przed działaniem złego cholesterolu, zapobiegając powstawaniu zmian miażdżycowych, co jest istotne w profilaktyce zawału mięśnia sercowego. Ponadto witamina E przeciwdziała wystąpieniu anemii, czyli niedokrwistości.

W składzie orzechów występują również spore ilości witamin z grupy B, niezbędnych dla prawidłowej pracy układu nerwowego. Znajdziemy tu także witamina C, witamina A, witamina K, kwas foliowy czy niacynę. Wśród mikroelementów ważne miejsce zajmuje potas sprzyjający utrzymaniu stałego poziomu ciśnienia oraz cenne dla naszych kości i zębów – fosfor i wapń.

Warto wspomnieć o występującym w orzechach laskowych żelazie, magnezie i cynku. Zachętą do spożywania orzechów laskowych powinna być też obecność jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które wspomagają proces utraty wagi i dodatkowo chronią przed różnego typu chorobami o charakterze przewlekłym.

Włączenie orzechów laskowych do diety zaleca się przede wszystkim tym osobom, które są narażone na wystąpienie nadciśnienia, miażdżycy oraz zakrzepów. Swoje lecznicze właściwości zawdzięczają one obecności wspomnianych pierwiastków, przede wszystkim potasu oraz zdrowych kwasów tłuszczowych.

Orzechy laskowe stanowią dodatkowo źródło błonnika oraz argininy. Jest to aminokwas, który pośrednio przyczynia się do poszerzenia światła naczyń krwionośnych, a tym samym wspomaga regulację ciśnienia i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia. Został udowodniony jego pozytywny wpływ na wydolność organizmu, dlatego związek ten cieszy się popularnością zwłaszcza wśród osób aktywnych fizycznie. Poza tym arginina przyspiesza proces gojenia się ran, oparzeń i innych uszkodzeń skóry.

W orzechach laskowych z czystym sumieniem mogą rozsmakować się diabetycy – indeks glikemiczny orzechów laskowych wynosi jedynie 15. Udowodniono ponadto, że orzechy laskowe przyczyniają się do obniżenia poziomu cukru we krwi, dlatego zostały docenione jako produkt przydatny w profilaktyce cukrzycy typu 2.

Orzechy laskowe jako przekąska powinny znaleźć się przede wszytskim na liście panów, którym zależy na zdrowiu intymnym. Udowodniono, że owoce leszczyny – ze względu na obecność wspomnianej już witaminy E – usprawniają proces spermatogenezy, czyli wytwarzania plemników. Orzechy laskowe to zatem świetne, choć rzadko wykorzystywane, naturalne afrodyzjaki.

Nie bez znaczenia są w tym kontekście witaminy z grupy B, które wpływają na poziom wydzielanych hormonów płciowych.

Orzechy laskowe wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Regularne sięganie po ten przysmak sprzyja zwiększeniu efektywności procesów myślowych. To także ogromne wsparcie dla naszej pamięci i koncentracji. Przegryzanie orzechów laskowych może okazać się pomocne w sytuacjach stresujących – przyczyniają się one do obniżenia napięcia nerwowego i redukują skutki psychicznego zmęczenia.

Orzechy laskowe zostały docenione nie tylko ze względu na swoje prozdrowotne właściwości. Na dobre zagościły w naszych kuchniach jako świetny dodatek do różnego rodzaju sałatek, makaronów i mięs. Idealnie współgrają zarówno ze smakami słodkimi, jak i nieco bardziej pikantnymi.

Ze względu na wysoką wartość energetyczną stanowią świetny składnik wielu artykułów spożywczych. Są wykorzystywane również do produkcji smacznych nalewek znanych z leczniczych właściwości, zwłaszcza podczas problemów z układem trawiennym.

Jeżeli przepadamy za jedzeniem orzechów laskowych na surowo, to pamiętajmy, że najsmaczniejsze będą zaraz po wyjęciu z łupiny, która chroni je przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak światło czy wilgoć. Z tego też względu nie powinno się kupować łuskanych orzechów laskowych sprzedawanych na wagę.

Zdaniem niektórych najlepiej smakują te zebrane jesienią prosto spod drzewa. Przed ich zjedzeniem warto upewnić się, że nie zostały zaatakowane przez pleśń. Najczęściej można rozpoznać to po charakterystycznym zapachu.