Fasola pinto – wygląd, właściwości i przepisy

Fasola pinto należy do rodziny bobowatych, dokładnie tak, jak fasolka szparagowa czy fasola czarna. Pochodzi z Ameryki Południowej i Środkowej, skąd po odkryciu lądu została przywieziona do Hiszpanii i Portugalii. Choć z biegiem czasu rozpowszechniła się na cały świat, największa popularnością niezmiennie cieszy się w Ameryce.

Jej nazwa nawiązuje do bordowych plamek, którymi usiana jest beżowa powierzchnia fasolek. Wyglądają jak małe dzieła sztuki i malarskie płótna przedstawicieli ekspresjonizmu abstrakcyjnego. „Pinto” po hiszpańsku oznacza „malowany”.

W języku hiszpańskim fasola pinto nazywana jest „frijol pinto”, co dosłownie oznacza cętkowaną fasolę. Natomiast w Ameryce Południowej znana jest jako „poroto frutilla”, czyli fasola truskawkowa.

W Polsce fasolę pinto można kupić w sklepach spożywczych w dwóch opcjach: w puszce oraz suszoną. Świeżość nasion można poznać po ich strukturze i kolorze – muszą być gładkie i ciemne.

Fasola pinto dostarcza wielu witamin i minerałów, zwłaszcza:

• witaminy B1,
• witaminy B6,
• witaminy B9,
• witaminy C,
• molibdenu,
• miedzi,
• fosforu,
• żelaza,
• magnezu,
• manganu,
• potasu.

Zawiera również lekkostrawną skrobię i substancje hamujące rozrost tkanek nowotworowych (inhibitory proteazy). Przede wszystkim jednak jest doskonałym źródłem błonnika i białka.

Błonnik wspomaga pracę układu trawiennego, reguluje metabolizm, obniża stężenia glukozy we krwi, zapobiega zbyt szybkiemu wzrostowi poziomu cukru we krwi po posiłku, zmniejsza wchłanianie cholesterolu, zapobiega chorobom układu krążenia oraz daje uczucie sytości.

To dlatego fasola jest szczególnie dobrym wyborem dla osób z cukrzycą, insulinoopornością lub hipoglikemią, a także wegan i wegetarian.

Białko to jeden z podstawowych i najważniejszych składników odżywczych. Uczestniczy we wszelkich procesach zachodzących w organizmie, jest też obecny w płynach ustrojowych. Pełni funkcję budulcową, reguluje gospodarkę kwasowo-zasadową.

Z fasoli pinto można przygotować doskonałe pasty do pieczywa, kotlety i burgery, ale i dodawać ją do zup, dań jednogarnkowych, sałatek, zapiekanek, sosów, pasztetów, makaronu i ryżu. Świetnie pasuje do dań z kukurydzą i papryką, a także mięsem. To jeden z kluczowych składników burrito czy chili con carne. Jest nie tylko smaczna, pożywna i zdrowa, ale i dekoracyjna.

Aby ugotować fasolę pinto, należy moczyć ją w wodzie około 50-60 minut, a następnie zalać świeżą wodą i gotować od 1 do 2 godzin, aż zmięknie. Po ugotowaniu kolor fasolek staje się jednolity – różowy, a ziarna miękkie i delikatne, o kremowej konsystencji. Mają słodkawy smak.

Choć pinto jest zdrowa, nie każdy może ją jeść. Powodem są wywoływane przez nią gazy i wzdęcia. Z tego powodu powinny jej unikać małe dzieci, osoby starsze i cierpiące na zaparcia, a także kobiety w ciąży i karmiące piersią.

Z fasoli pinto można zrobić pastę na kanapki (z fasoli z puszki) oraz zupę (z fasoli suszonej). To banalne proste.

Pasta z fasoli pinto

Aby zrobić pyszną pastę do kanapek czy grzanek, tak zwany smalec z fasoli (można użyć także fasol białej), wystarczy zmiksować fasolę z puszki (bez zalewy) i dodać przesmażoną i przestudzoną cebulkę, sól, pieprz oraz majeranek, a także ząbek czosnku. Jeśli okaże się, że pasta jest zbyt zbita, wystarczy dolać nieco przegotowanej wody i olej.

Zupa z fasoli pinto

By zrobić zupę z fasoli pinto, potrzebna jest

• fasola (2 szklanki),
• marchew,
• pietruszka,
• ziemniak (kilka, według uznania),
• liść laurowy,
• ziele angielskie (kilka ziarenek),
• bulion warzywny lub woda i przyprawy: papryka wędzona, papryka słodka, majeranek,
• sól, cukier i pieprz

Fasolę trzeba opłukać, zalać zimną wodą i zostawić do namoczenia na kilka, a nawet kilkanaście godzin (na przykład na całą noc). Następnie należy wylać wodę, fasolę opłukać i zalać bulionem lub świeżą wodą (wówczas dodać przyprawy, takie jak papryka wędzona, papryka słodka, majeranek).

Do gotującej się zupy dodać listki i ziele angielskie. Gotować na małym ogniu 2 godziny, uzupełniając płyn. Kolejnym krokiem jest dodanie warzyw. To marchew i pietruszka (drobno pokrojone lub starte) oraz pokrojone w kostkę ziemniaki. Całość gotować 15 – 20 minut, aż wszystko będzie miękkie.