Kukurydza - odmiany, właściwości, przepisy

Chociaż kukurydzę uprawiono już 7 tysięcy lat temu przez plemiona zamieszkujące Amerykę Łacińską, to w Europie pojawiła się dopiero w XVI wieku za sprawą Krzysztofa Kolumba. Później trafiła do Azji i Afryki. Do Polski dotarła dopiero na przełomie XVII i XVIII wieku z Rumunii lub Węgier. „Złoto Indian” jak jest nazywana kukurydza, to nie tylko znane nam żółte kolby.

Odmian kukurydzy są tysiące, oprócz tej najpopularniejszej żółtej, znana jest np. kukurydza biała, czerwona, niebieska. Istnieją też kolby o różnokolorowych ziarnach. Idealne warunki dla jej wzrostu zapewnia klimat podzwrotnikowy, jednak równie dobrze adaptuje się w klimacie umiarkowanym. W zależności od przeznaczenia, najczęściej są uprawiane trzy rodzaje: kukurydza cukrowa, którą kupujemy w kolbach i możemy znaleźć w puszkach, kukurydza pastewna przeznaczona na paszę dla zwierząt oraz kukurydza zbożowa na mąkę i kasze.

Kukurydza to przede wszystkim bogate źródło witamin i składników odżywczych. Wśród wartości odżywczych kukurydzy warto wymienić witaminę C, kwas foliowy i niacynę. Ponadto do wartości odżywczych kukurydzy należy zaliczyć witaminę A, D, E i L oraz witaminy z grupy B. Ziarna kukurydzy składają się w 70 proc. z węglowodanów, 15 proc. z białka i 8 proc. z tłuszczu. W kukurydzy znajdziemy również magnez, wapń, selen, cynk, potas, żelazo, miedź oraz fosfor i jod. Swój żółty kolor zawdzięcza karotenoidom, takim jak zeaksantyna i luteina.

Kukurydza jest dość kaloryczna, w 100 g znajdziemy 110 kcal. W związku z tym nie jest polecana osobom na diecie. Obecnie popularność kukurydzy wzrasta ze względu na brak glutenu w ziarnach. Dzięki zawartości witaminy E  odżywia i nawilża skórę, a z kolei beta-karoten zapewnia jej zdrowy, brzoskwiniowy odcień.

Wśród wartości odżywczych kukurydzy należy wymienić przeciwutleniacze, takich jak zeaksantyna i luteina, chroni wzrok i zmniejsza ryzyko wystąpienia zwyrodnienia plamki żółtej. Ze względu na właściwość luteina w kukurydzy jest polecana nie tylko osobom uskarżającym się na pogarszanie wzroku, ale także kobietom w ciąży.

Zawarte w kukurydzy właściwości wpływają na odpowiedni rozwój płodu, a u kobiet niebędących w ciąży - na owulację. Z uwagi na zwartość selenu właściwości kukurydzy można wykorzystać jako wspomaganie terapii antynowotworowej. Dobra jest też dla osób, które zmagają się z chorobami nerek. Żółte ziarna wspomagają też pracę wątroby i pomagają usuwać z organizmu złogi nagromadzonego cholesterolu. W problemach związanych z układem moczowym i w częstym występowaniu zapalenia pęcherza moczowego (https://portal.abczdrowie.pl/zapalenie-pecherza-moczowego-u-kobiet) poleca się picie wody pozostałej po gotowanej kukurydzy.

Kukurydza, obok fasoli i papryki, jest podstawą kuchni meksykańskiej. Kukurydzę można wykorzysrać do przygotowania zupy oraz farszu, np. do naleśników, ale może być też samodzielnym dodatkiem do dania mięsnego. Ponadto z ziaren piecze się ciasta i przygotowuje napoje, takie jak atoli, czyli popularny w Ameryce Środkowej napój z miodem i brązowym cukrem. Jednak równie dobrze smakuje kukurydza gotowana, jak i pieczona na grillu. Gotowana kukurydza jest prosta w przygotowaniu. Wystarczy włożyć kukurydzę do garnka z wodą o temperaturze 90 st. C.

Zazwyczaj wystarczy już 10 minut, aby stała się miękka i soczysta. Kukurydzę możemy też grillować. Kolbę kukurydzy wystarczy obłożyć masłem oraz zawinąć w folię aluminiową, a następnie zapiekać przez kilka minut z każdej strony. Warto wiedzieć, że kukurydzy nie znajdziemy jedynie w kuchni meksykańskiej. Pełni główną rolę we włoskiej polencie i rumuńskiej mamałydze.

Jak wybrać idealną kukurydzę, która będzie smakować wszystkim domownikom? Powinna być przede wszystkim owinięta zielonymi liśćmi, a charakterystyczne „włosy” - błyszczące i sprawiające wrażenie mokrych. Lepiej wybierać kukurydzę o ziarnach żółtych, jednak nie ciemnożółtych. W przeciwnym wypadku ziarna będą twarde i niezbyt soczyste. Pamiętajmy też, że kolby nie powinny mieć żółtych bądź pokrytych plamami liści – to oznaka starości.