Maniok - pochodzenie, wartości odżywcze, toksyczna roślina, zastosowanie, zalecenia
Maniok to egzotyczna roślina uprawna. Pochodzi z Brazylii. Choć w Europie jest to mało popularne warzywo, to w Ameryce stanowi podstawę codziennego jadłospisu. Jest uprawiana także w Azji i Afryce.
1. Pochodzenie manioku
Maniok to krzew z rośliny wilczomleczowatych. Występuje około 100 gatunków manioku. Najbardziej powszechną odmianą jest maniok jadalny. Stanowi on podstawę diety ok 60 proc. ludności w Ameryce Południowej, Azji oraz w Afryce. Ma takie samo znaczenie jak ziemniaki, ryż oraz pszenica. Maniok nie jest wymagającą rośliną, dlatego zyskał taką popularność w klimacie tropikalnym.
2. Wartości odżywcze manioku
Maniok jest źródłem lekkostrawnych węglowodanów i przyrządza się go na różne sposoby. Bulwy manioku są podłużne, grube i otacza je szorstka skórka. Miąższ manioku jest biały. Roślina jest bogata w skrobię, kalorie i minerały, ale jest uboga w białko. Bulwy są najpopularniejsze w kuchni, jednak używa się także liście i nasiona. Mleczko z manioku służy do produkcji kauczuku.
Dieta bogata w maniok pozwala utrzymać wysokie stężenie glukozy i wolnych kwasów tłuszczowych we krwi. Wpływa też na wysoki poziom glikogenu w mięśniach. Jedzenie manioku wydłuża czas trwania ćwiczeń wytrzymałościowych.
3. Czy maniok jest trujący?
Maniok spożywany na surowo jest trujący. Substancje zawarte w manioku mogą przekształcać się w kwas pruski – śmiertelny cyjanowodór. Uzdatnianie manioku do spożycia jest czasochłonne. Aby pozbawić maniok trujących enzymów należy go przygotować (ugotować, upiec, usmażyć, ususzyć). Bulwa musi być namaczana czasami cały dzień, wytrwale gotowana, ścierana, suszona, filtrowana i wyżymana aby pozbyć się z niej trujących substancji.
4. Zastosowanie manioku
Maniok w klimacie tropikalnym jest tak samo popularny jak ziemniaki w Europie. Smak manioku zbliżony jest do smaku ziemniaków. Bulwy można ugotować, upiec lub usmażyć i zjeść rozgniecione. Z mąki z manioku piecze się chleb, ciastka a także zagęszcza się potrawy. Można przysadzić z niego maniokowe placki, puree a także maniokowe piwo.
Produktem pozyskiwanym z manioku jest tapioka. Ten produkt jest już bardziej znany Europejczykom ponieważ przygotowuje się z niego desery i napój Bubble Tea. Występuje w formie perłowych kulek, płatków oraz mąki. Tapiokę używa się do zagęszczania dań i musów. Stosuje się ją do produkcji kiśli mlecznych i owocowych czy także legumin.
5. Pozyskiwanie tapioki
Maniok zalecany jest osobom z celiakią. Zawiera głownie węglowodany, a białka, tłuszcze, błonnik i witaminy występują w niewielkiej ilości. Tapioka pozyskiwana z manioku jest dobrym źródłem skrobi opornej, która wspomaga funkconiwanie układu pokarmowego. Zalecana jest także w takich jednostkach chorobowych jak: choroba Leśniowskiego-Crohna, a także w prewencji cukrzycy typu 2.
6. Ile kalorii ma surowy maniok
Kalorie i wartości odżywcze | Zawartość w 100 g |
Zawartość w 206 g (1 szklanka) |
---|---|---|
Wartość energetyczna | 160 kcal | 330 kcal |
Białko | 1,36 g | 2,80 g |
Węglowodany | 38,1 g | 78,4 g |
Cukier | 1,70 g | 3,50 g |
Błonnik | 1,80 g | 3,71 g |
Tłuszcz | 0,28 g | 0,58 g |
Tłuszcze nasycone | 0,07 g | 0,15 g |
Tłuszcze jednonienasycone | 0,08 g | 0,16 g |
Tłuszcze wielonienasycone | 0,05 g | 0,10 g |
Cholesterol | 0 mg | 0 mg |
Witamina C | 20,6 mg | 42,4 mg |